* Μια ‘Πρωτομαγιά’

Μια ‘Πρωτομαγιά’ που δεν ήταν Πρωτομαγιά αλλά έφερε ελπίδα στο χωριό μας.
Από τους Μολάους τα τελευταία χρόνια λείπουν εκδηλώσεις που έδιναν στον κόσμο.
Εκδηλώσεις που στιγμάτιζαν τους Μολαΐτες και έκαναν αυτό το τόπο λίγο πιο διαφορετικό από τους γύρω. Εκδηλώσεις που λάβαιναν χώρο στο Πνευματικό Κέντρο και βασίζονταν σε ντόπιες προσπάθειες (Δον Καμίλο, εκθέσεις ζωγραφικής, συνέδρια Πελοποννησιακού ενδιαφέροντος).
Εκδηλώσεις στην πλατεία ‘της Αγίας Παρασκευής’ που είχαν κάτι να πούνε και να δώσουν σε όλους εμάς που πλημμυρίζαμε τις καρέκλες. Χορευτικά συγκροτήματα αλλά και μουσικά δρώμενα με το κάτι διαφορετικό (π.χ. η παρουσία του Αριστείδη Μόσχου με το σαντούρι του).
Την τελευταία σχεδόν δεκαετία, πανηγυράκια με τον ‘Χλιμήτζουρα’ στο βιολί και τη ‘Παγώνα’ στο τραγούδι. Βουή και τίποτα άλλο για να κάνουν μπάζα με ‘ωραίο ψητό και παγωμένη μπύρα’ οι καφενέδες. Δεν έχω τίποτα με τους ανθρώπους, μπάζα έκαναν (και καλά έκαναν) και με τις ‘καλές’ εκδηλώσεις. Απλά λέω ότι δεν είναι μόνο γι’ αυτό.
Όλα όμως έπεσαν σ’ ένα τέλμα γιατί άνθρωποι που έβαζαν πλάτη, Μολαΐτες άξιοι αποτραβήχτηκαν και κανείς δεν πήρε τη σκυτάλη. Μαρασμός.
…ώσπου ήρθε μια Πρωτομαγιά, η φετινή, και κάτι κουνήθηκε. Και η αξία της προσπάθειας επιβεβαιώνεται αφού ο καιρός τα χάλασε, αλλά άμα υπάρχει κέφι… η Πρωτομαγιά γιορτάζεται και μια βδομάδα αργότερα. Τα μηχανήματα του Δήμου ανέβηκαν στο πιο όμορφο σημείο των Μολάων, στον Λάρνακα και έκαναν ένα πρώτο καθαρισμό. Ο γνωστός Αντιδήμαρχος πήρε μπρος και οι παράγοντες του ΑΠΟΕΛ και του Ολυμπιακού Μολάων σιγοντάρισαν. Αποτέλεσμα ; Όλο το χωριό στον Λάρνακα.
Μπράβο και πάλι μπράβο. Το ότι καταφέρατε να μας συγκεντρώσετε εκεί με τις όποιες αδυναμίες και ελλείψεις (που δεν ήταν πολλές) και θυμηθήκαμε ο ένας την φάτσα του άλλου φτάνει. Ελπίζω και του χρόνου. Αν η εξυπηρέτηση που ήταν κορυφαία (για τον τόπο που έγινε) συνδυαστεί με καλύτερη μουσική κάνατε μπίνκο.

3 Σχόλια από αναγνώστες:

Ανώνυμος είπε...

Γαμώτο την έχασα

Ανώνυμος είπε...

Ρε φιλάρα μου φαίνεται ότι χαϊδεύεις αυτιά. Δεν ήταν και τόσο τέλια με τα τραπέζια στη κατηφορα.

Ανώνυμος είπε...

Αφιερωμένο (χωρίς παρεξήγηση) από τον αναγνώστη και αυτόκλητο δημοσιογράφο giorika στον γκρινιάρη ‘ανώνυμο’

Θα σου φτιάξουμε εξέδρα
και απάνω μια καρέκλα

ζυγισμένη με αλφάδι
να μη γέρνει το ρημάδι!

Τους παρακατιανούς δεν θα κοιτάς
όταν θα σε σηκώνουμε

εκεί ψηλά θα χαιρετάς
και θα σε καμαρώνουμε!