* "Το Γερμανικό Αεροδρόμιο Των Μολάων"

Ανατριχίλα!

Δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που είναι ικανά να εντυπωσιάσουν τον σημερινό άνθρωπο. Έχει δει άλλωστε τόσα πολλά σαν μόνιμος ή περιστασιακός τηλεθεατής, συνανθρώπους να καταφεύγουν στον κίνδυνο για να νιώσουν έντονα συναισθήματα ή να διεκδικούν δάφνες αυτοεξευτελισμού για χάρη μιας κακώς εννοούμενης δημοσιότητας.
Η ηλεκτρονική επιστολή όμως του αναγνώστη Τάσου Αναστασάκη ήταν απ' τα πράγματα που μας έκαναν ‘κλικ’. Χωρίς υπερβολή όταν το βλέμμα μας έπεσε στη φωτογραφία νιώσαμε το συναίσθημα που αποτυπώσαμε σαν επικεφαλίδα της, Ανατριχίλα!
Τα μάτια μας ακολούθησαν τη γνώριμη κορυφογραμμή της ‘Κουρκούλας’, πειστήκαμε.
Ναι λοιπόν ήρθε και ‘δώ ο κατακτητής. Ζωντάνεψαν στη μνήμη μας διηγήσεις για μικρότερους ή μεγαλύτερους που στα χρόνια της πείνας, προσπάθησαν να αφαιρέσουν κάτι από το Γερμανικό αεροδρόμιο προς χάρη της επιβίωσης και όχι του πλουτισμού, έγιναν αντιληπτοί και άφησαν την τελευταία τους πνοή σε κάποιο χαντάκι σαν τα σκυλιά. Ιστορίες για συγγενείς που πήγαν να πάρουν το άψυχο κορμί και οι Γερμανοί το κρατούσαν επιδεικτικά σε χωμάτινο όχτο επί δύο ημέρες προς παραδειγματισμό. Η μητέρα κάθισε στην απόσταση που της είχαν επιτρέψει και το μοιρολογούσε. Στις δύο ημέρες το κλάμα της λύγισε έναν αξιωματικό που της επέτρεψε να θάψει με την όποια αξιοπρέπεια είχε απομείνει το άψυχο κορμί του παιδιού της.
Ναι λοιπόν. Υπήρξε και εδώ κατοχή. Κατοχή από ανθρώπους που είχαν λόγο για την ζωή ή των θάνατο άλλων ανθρώπων, των προγόνων μας. Κατοχή που ισοπέδωσε την αξιοπρέπεια, που στέρησε το φαγητό, που τσαλαπάτησε την ελευθερία, που αφαίρεσε ζωές.
Τάσο Αναστασάκη σ’ ευχαριστούμε που μας ξυπνάς από τη καθημερινότητα. Σου ευχόμαστε καλό ταξίδι στην έρευνά σου.


Η επιστολή :
"Το Γερμανικό Αεροδρόμιο Των Μολάων"
Πριν από δύο χρόνια αναζητώντας ένα ενδιαφέρον χόμπι αποφάσισα να ασχοληθώ με την συλλογή στοιχείων για την περίοδο της Κατοχής στην περιοχή μας με ειδικότερο ενδιαφέρον στο αεροδρόμιο των Μολάων. Η έρευνα άρχισε από το διαδίκτυο επεκτάθηκε σε ξένη βιβλιογραφία και τώρα έχει φτάσει ακόμα και σε γερμανικά αρχεία. Έχω καταφέρει να συλλέξω αρκετά στοιχεία και φωτογραφίες για το αεροδρόμιο αλλά πιστεύω ότι υπάρχουν ακόμα πολλά να μάθω καθώς δεν έχω επεκταθεί ιδιαίτερα σε προσωπικές μαρτυρίες. Παρακάτω παραθέτω ένα επιγραμματικό ιστορικό του αεροδρομίου.Το αεροδρόμιο των Μολάων κατασκευάστηκε τον Μάιο του 1941 με αφορμή την Μάχη της Κρήτης. Το αεροδρόμιο αποτέλεσε την βάση όλων των καταδιωκτικών Μe-109 που συμμετείχαν στην Μάχη της Κρήτης καθώς και μιας πτέρυγας Stuka. Μεταξύ Μαΐου και Ιουνίου 1941 το αεροδρόμιο φιλοξενούσε περί τα 250 αεροπλάνα! Στο διάστημα αυτό συνέβησαν διάφορα γεγονότα ( πτώσεις αεροσκαφών στην ευρύτερη περιοχή , εκτελέσεις ντόπιων , κ.α.) τα οποία και ερευνώ. Επίσης ερευνώ και τα γεγονότα που έλαβαν χώρα και την χρονική περίοδο 1943-4 , ειδικότερα τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις των Γερμανών κατά των ανταρτών.Η καταχώρηση αυτή είναι μία ανοικτή πρόσκληση σε όσους ενδιαφέρονται για την περίοδο της Κατοχής στην περιοχή μας , και ειδικότερα για το γερμανικό αεροδρόμιο των Μολάων, να ερευνήσουμε μαζί τα γεγονότα της εποχής αυτής που παραμένουν άγνωστα σε πολλούς από εμάς και σιγά σιγά τείνουν να ξεχαστούν.
Προθεσή μου είναι να έρθω σε επαφή με οποιονδήποτε γνωρίζει κάτι συγκεκριμένο για το θέμα αυτό, και γενικότερα με όποιον ενδιαφέρεται για τα γεγονότα αυτής της ταραγμένης περιόδου στην περιοχή μας. Πιστεύω ότι με την βοήθεια όλων η έρευνα που κάνω θα πάρει μία πιο ολοκληρωμένη μορφή και θα είναι μία ευκαιρία για όλους μας να μελετήσουμε σε βάθος ένα κομμάτι της ιστορίας του τόπου μας.


Φιλικά Τάσος Αναστασάκης
(Ο Τάσος Αναστασάκης μας περιμένει για επικοινωνία στο tanastasak@in.gr)

27 Σχόλια από αναγνώστες:

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα,όντως το αεροδρόμιο στον κάμπο των Μολάων κατα την διάρκεια της γερμανικής κατοχής υπήρξε μια απο τις βάσεις όπου αναχωρούσαν οι γερμανικές δυνάμεις καταρχήν για να ενισχύσουν τους δικούς τους στην μάχη ης Κρήτης είτε σε έμψυχο(αλεξιπτωτιστές)είτε σε υλικό πολέμου.Απο εδώ αναχωρούσαν τα καταδιωκτικά Messermith και τα μεταγωγικά-βομβαρδιστικά yunger για να βομβαρδίσουν την ηρωικά μαχόμενη Κρήτη.Πραγματικά η φωτογγραφία που παραθέτει Ο κ.Αναστασάκης είναι τεράστιας αξίας δεδομένου ότι αναφέρεται σε μια άγνωστη πτυχη της μάχης της Κρήτης και γενικότερα του Β.Π.Π.
Παρόλλα αυτά το παλιό αυτό αεροδρόμιο θα μπορούσε με λίγη καταρχήν φαντασία απο τους ντόπιους πολιτικούς μας και πίστη για τη πραγματοποιησή του κατα δεύτερον,να γινει η αφορμή για την αναγγένηση της Λακωνίας.Και εξηγούμαι.Μπορούμε να απαιτήσουμε-διεκδικήσουμε την κατασκευή αεροδρομίου στην περιοχή μας,δεδομένου ότι οι αυθεντίες της Αεροπορίας-αεροναυπηγηκής της εποχής Γερμανοι,είχαν επιλέξει ΑΥΤΗΝ την περιοχή για το αεροδρόμιο.Προτείνω λοιόν στους bloggers μια ιδέα για να την τρέξουν πολύ...πολύ προωθημένη για τα Λακωνικά δεδομένα,η οποία άν ευδοκιμήσει δίνει τέραστιες δυνατότητες ανάπτυξης στην ευρύτερη περιοχή και οχι μόνο!!!Ευχαριστώ και καλές γιορτές.

Ανώνυμος είπε...

Πόσο ευχάριστα νιώθεις να λες μπράβο μέσα από τη καρδιά σου. Λοιπόν κ. Αναστασάκη μπράβο!
Ο δρόμος που διάλεξες όμως είναι συνήθως μοναχικός. Μακάρι να βρεις τις συνεργασίες που αναζητάς και να σε βοηθήσουν στην έρευνά σου. Όμως η όποια εμπειρία μου λέει ότι το ενδιαφέρον προκαλείται μόνο όταν κάτι είναι ολοκληρωμένο. Ακόμη και όταν έχουμε κάτι να καταθέσουμε το υποτιμάμε λέγοντας «σιγά μη περιμένει εμένα να του πω για το ένα ή το άλλο, αυτός θα τα ξέρει σίγουρα, θα έχει προχωρήσει πολύ παραπέρα». Και έτσι χάνεται η όποια συμμετοχή. Όλοι θα σου σφίξουν το χέρι όταν παρουσιάσεις κάτι ολοκληρωμένο. Έως τότε όμως συνήθως θα είσαι σχεδόν μόνος όπως προανέφερα. Μακάρι να διαψευστώ. Ας παρακαλέσω και εγώ με τη σειρά μου τον οποιονδήποτε γνωρίζει να συμβάλει είτε ο ίδιος είτε παρακινώντας κάποιον γνωστό του. Η αναγνωσιμότητα του blog ας μη γελιόμαστε σε σχέση με τη κοινωνία μας είναι ακόμη τουλάχιστον μικρή γι’ αυτό εμείς εδώ που ενημερωθήκαμε ας προκαλέσουμε βοήθεια «απ’ έξω».
Εύχομαι κάποια στιγμή τα αποτελέσματα της έρευνας να είναι τέτοια ώστε μετά από καιρό να διοργανωθεί και μια παρουσίαση για όλους. Μαζί μ’ εσάς κ Αναστασάκη και εμείς θα παρακολουθούμε (όσο μας ενημερώνετε) με αμείωτο ενδιαφέρον την έρευνά σας.
Καλή τύχη.

Ανώνυμος είπε...

Για φαντασθείτε να υπήρχε για το αεροδρόμιο του πολέμου κάποιο λεύκωμα με το ιστορικό σε κείμενα και φωτογραφίες. Ας πούμε ότι πας να ανοίξεις μια πόρτα για να ζητήσεις κάτι αντίστοιχο σήμερα (όσο μεγαλεπήβολο και να φαντάζει). Ορίστε και το λεύκωμα με την αντίστοιχη ιστορία.
Αλλιώς το βλέπει νομίζω ο άλλος.
Για φαντασθείτε να μαθαίνατε ότι οι κάτοικοι ενός μεγάλου νησιού ζητάνε αεροδρόμιο σε κάποιο σημείο εκεί ακριβός που στηρίχθηκε αεροπορικά η εισβολή των Γερμανών στη Μάχη Της Κρήτης. Σαν ακροατές και μόνο του τελευταίου αλλιώς δεν θα αντιμετωπίζατε το αίτημα;
Όλα έχουν μια αφετηρία. Ας είναι η προσπάθεια του Τάσου Αναστασάκη η αιτία να ανοίξει η πόρτα.

Ανώνυμος είπε...

Έξω απτό το χωράφι μας παλιογερμαναράδες. Που είσαι παππού να το έβλεπες. Αν είναι δυνατόν.

Ανώνυμος είπε...

Παιδιά ας μη γελιόμαστε. Στο μόνο που μπορούμε να βοηθήσουμε είναι να πούμε για αυτή τη προσπάθεια σε ανθρώπους που γνωρίζουμε ότι έχουν αρχείο και προτίθενται να το μοιραστούν βέβαια. Τώρα για να υπάρξει κάποιος τέτοιος εδώ μέσα ας μη γελιόμαστε. Το βλέπω χλομό λόγο ηλικίας. Όσο για την έρευνα ένα έχω να σου πω. Μάγκα μου αξίζει πολλά καντάρια αν καταφέρεις αυτό που κυνηγάς.

tasos είπε...

Ευχαριστώ πολύ για τα ενδιαφέροντα σχόλια σας.Η παρούσα έρευνα δεν συνδέεται με την δημιουργία αεροδρομίου στον κάμπο αν και πρέπει να πω ότι είναι πολύ καλή ιδέα.
Η εμπειρία μου έχει δείξει ότι δεν πρέπει να θεωρούμε δεδομένη οποιαδήποτε πληροφορία αν και η τάση αυτή , όπως επισήμανε ο ritas , υπάρχει.
Σκοπός μου είναι τα στοιχεία αυτά να παρουσιαστούν ή να εκδοθούν κάποια στιγμή γιατί θεωρώ ότι αυτό το θέμα ενδιαφέρει πολλούς. Για να παρουσιαστούν όμως πρέπει να είναι όσο γίνεται πλήρη και τεκμηριωμένα. Γιαυτό θεωρώ ότι η πρόταση του big ,να πλησιάσουμε ανθρώπους που έχουν προσωπικό αρχείο ή ανθρώπους με βιώματα από την εποχή εκείνη ,έιναι η πιο εφικτή.Για να έχουμε κάποια απτά αποτελέσματα πρέπει να ψάχνουμε συγκεκριμένα πράγματα.Προτείνω καταρχήν να στρέψουμε το ενδιαφέρον μας σε δύο θέματα α)πτώσεις αεροσκαφών στην περιοχή μας β)σαμποτάζ κατά των Γερμανών.
Περιμένω νέα σας στο καινούργιο μου e-mail tanastasak@gmail.com

Ανώνυμος είπε...

Συγχαρητήρια κε Αναστασάκη. Ανυπομονώ να δω την προσπάθειά σου, ολοκληρωμένη. Στο περιβάλλον που μεγάλωσα, άκουσα πολλές ιστορίες που αφορούσαν στο αεροδρόμιο του κάμπου. Επίσης όπως γνωρίζουμε πολλοί από εμάς, υπήρξαν και θύματα από νάρκες που είχαν μείνει στο χώρο, ακόμα και μετά από πολλά χρόνια.
Μακάρι να μπορέσω ν΄ακούσω κι εγώ κάτι σχετικό.
Επίσης, έχω κρατήσει ένα ένθετο, από το περιοδικό "Super Μοντελιστής" του 1996 αφιερωμένο στα γερμανικά αεροπλάνα της Κρήτης. Δεν αναφέρει δυστυχώς, πουθενά τ'αεροδρόμιό μας. Έχει πολλές φωτογραφίες και μαζική απογείωση αεροπλάνων από Τοπόλια (στην Κρήτη;...)

Για το θέμα του πολιτικού αεροδρομίου της Λακωνίας, υπάρχει συζήτηση στο forum της apela εδώ:

http://www.apela.gr/forum/viewforum.php?f=5&sid=823b0c9b176dc29ec1f59127597672e5

ΧΖ

tasos είπε...

Τα Τοπόλια βρίσκονται στην Βοιωτία , από εκεί έφευγαν τα μεταγωγικά με τους αλεξιπτωτιστές για την Κρήτη.Μεταπολεμικά υπήρξαν πολλά θύματα από τις νάρκες που είχαν αφήσει οι Γερμανοί.Αναφορές για το αεροδρόμιο δεν θα βρεις στην ελληνική βιβλογραφία.Πρόσφατα εκδόθηκε στα ελληνικά η βιογραφία του πιλότου Χανς Ούλριχ Ρούντελ ο οποίος είχε περάσει από τους Μολάους.Δες το http://www.eleftheriskepsis.gr/

Ανώνυμος είπε...

Ασχετο προς το θέμα που συζητάμε,ο Ρουντελ υπήρξε ένας απο τους μερικές δεκάδες αξιωματικούς του γερμανικού στρατου,και απο τα 3 σώματα,που τιμήθηκαν μετην ανώτατη διάκριση του σταυρου των ιπποτών-φυλλων δρυός με διαμάντια,και που παρόλλο την αναπηρία του,του ελειπε 1 πόδι,έκανε ορειβασία στις Ανδεις στην Χιλή όταν τον βρήκαν οι Αμερικανοί και με πολύ τακτ του πρότειναν να τους βοηθήσει στον σχεδιασμό-εξελιξη του αεροσκάφους Α-10 γνωστό για τις αντιαρμάτικές του επιδόσεις.δεν γνώριζα ότι είχε περάσει και ποα τους Μολάους.Παρόλλα αυτά με αφορμή την πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα του κ.Αναστασάκη έχει ανοίξει μια άκρως όμορφη κουβέντα για την ιστορία του τόπου μας που δυστηχώς δεν γνωρίζουμε.Ελπίζω απλώς να συνεχιχτεί...

Ανώνυμος είπε...

Έκανα προσπάθεια μπας και βοηθήσω τον κ. Αναστασάκη στην έρευνα του αλλά η γιαγιά στο κόσμο της.
Μετά το φροντιστήριο επιστρέφω και βλέπω τη γιαγιά να ασχολείται με χίλια δυο άσχετα.
Γιαγιά το θυμάσαι το αεροδρόμιο των γερμανών στο κάμπο;
Το θυμάμαι. Ξέρεις τι αγγαρεία είχε τραβήξει ο παππούς σου; (έχει πεθάνει αλλιώς θα τα μάθαινα από πρώτο χέρι) αλλά αυτά είναι για μας, όχι για σας τους νέους. Εσείς να προσέχετε που τρέχετε δεξιά αριστερά.
Μετά τις συμβουλές τη ρώτησα για το περιστατικό που αναφέρεται όταν σκοτώσανε το παιδί και δε το δίνανε. Την απάντηση τη πήρα από τη μάνα μου αφού η γιαγιά περιέργως δεν ήθελε να μιλήσει για τη κατοχή. Ήταν λέει ένα παιδί που πήγε τσάμπα. Είχαν βγει οι γερμανοί για να μαζέψουν κόσμο για αγγαρείες και τους είδε κάπου κοντά στο Φοινίκι στο κάμπο και κρύφτηκε σε ένα ξένο καλύβι. Όταν το βρήκαν οι γερμανοί βρήκαν στο καλύβι και ένα σιδερένιο κάνιστρο από καύσιμα. Τον κατηγόρησαν για κλέφτη και όταν τελείωσε η αγγαρεία στο αεροδρόμιο δεν τον άφησαν να φύγει και τον σκότωσαν. Όλη αυτή την ώρα η γιαγιά κουνούσε χέρι και κεφάλι σαν να έλεγε στη μάνα μου σταμάτα άστα αυτά. Εγώ όμως επέμεινα. Ρε γιαγιά θυμάσαι τι αεροπλάνα ήτανε στο αεροδρόμιο; Μεγάλα ή μικρά;
Άσε τα αεροπλάνα και τους γερμανούς. Αυτά ήτανε για μας όχι για σας τους νέους. Για σας τώρα οι γερμανοί είναι τα μηχανάκια που τρέχετε από δω και από κει. Αυτά να προσέχετε μη σας σκοτώσουν και χτύπησε ξύλο. Συμπέρασμα; Το μόνο που μπορώ να βοηθήσω για το αεροδρόμιο είναι να μη καβαλάτε μηχανάκια. Πλάκα κάνω απλά διαπίστωσα ότι δεν μιλάνε με κέφι ότι και αν έχουν δει. Θα κάνω κρούση και αλλού και θα σας πω.

Ανώνυμος είπε...

Το αεροδρόμιο των Μολάων κατάφεραν να το κάνουν λειτουργικό, (ίσος όχι στη τελική μορφή του) μέσα σε μια εβδομάδα.
Στις 10 Μαΐου του 1941 καταλαμβάνουν τη Μύλο και στήνουν μέσα σε τρεις ημέρες αεροδρόμιο και εκεί.
Τα αεροδρόμια των Μολάων, Μύλου και Καρπάθου που βρίσκονται πιο κοντά στη Κρήτη, γίνονται οι βάσεις για Ju-87 stuka & Me-109 messerschmitt που είναι αεροπλάνα με μικρότερη εμβέλεια πτήσης.
Με την οργανωτική ικανότητα που διακρίνει τους Γερμανούς καταφέρνουν να εφοδιάζονται απρόσκοπτα όλες οι βάσεις τους με καύσιμα.
Αεροπλάνα με μεγαλύτερη εμβέλεια πτήσεις όπως Me-110 είχαν σαν βάση την Αθήνα. και Ju-52 Junkers πρώην επιβατικά, τη Κόρινθο, τα Μέγαρα, την Ελευσίνα, το Τατόι, τη Τανάγρα και τα Τοπόλια για μεταφορά αλεξιπτωτιστών

tasos είπε...

Σωστά τα σχόλια του kagoura μόνο που τα Me-110 επιχειρούσαν από το ΄Αργος.Επίσης τα βομβαρδιστικά επιχειρούσαν από την Ελευσίνα.
Αλλά αυτό που μας λείπει είναι οι προσωπικές μαρτυρίες.Να μάθουμε τα βιώματα των γηραιότερων από την παρουσία των Γερμανών στην περιοχή μας.
Η γιαγιά σου ξέρει πολλά super mike αλλά η περίοδος αυτή είναι τραυματική για όλους καθώς συνδέεται άμεσα με τον εμφύλιο.
Πάντως οι παππούδες μιλάνε ευκολότερα!!!

Ανώνυμος είπε...

Φαντάζουμε Τάσο Αναστασάκη πως ξέρεις για τον Diethelm von Eichel-Streiber ο οποίος στις 14 Μαΐου 1941 επιστρέφοντας στους Μολάους από την Κρήτη με πληγωμένο αεροπλάνο (η ουρά ήταν σουρωτήρι από μάλλον αντιαεροπορικά πηρά) κατάφερε να κάνει αναγκαστική προσγείωση από την οποία έχω και τρεις φωτογραφίες. Αν δεν τις έχεις πες μου να τις δημοσιοποιήσω.

tasos είπε...

Το έχω υπόψιν μου το περιστατικό και έχω και φωτογραφίες.Από που τις έχεις βρεί? Από το ιντερνετ?

Unknown είπε...

Πολλά-πολλά συγχαρητήρια κ.Αναστασάκη για τη δύσκολη , αλλά συγχρόνως αξιόλογη αποστολή σας , που αναδεικνύει το ρόλο και την παρουσία της περιοχής κατά την ταραγμένη εκείνη περίοδο της Ιστορίας.

Απαραίτητη, όπως έχετε ήδη τονίσει, είναι η συνεισφορά όλων μας (στο επίπεδο της έρευνας στον κοντινό αλλά και ευρύτερο κοινωνικό μας κύκλο).

Θα βρίσκομαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε πληροφορία συλλέξω και παροτρύνω και τους επισκέπτες αυτού του αξιόλογου site να συνδράμουν σε αυτήν την προσπάθεια.

Ανώνυμος είπε...

Ακριβώς, από το internet, με συνέπεια την σχετικά κακή ανάλυση. Γι’ αυτό ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι τις έχεις. Με μια σχετικά εύκολη αναζήτηση βρίσκονται. Όπως επίσης σίγουρος είμαι και για άλλες δύο που κυκλοφορούν σε γερμανικά site και διατείνονται ότι είναι από το αεροδρόμιο των Μολάων, επίσης σε χειρότερη ανάλυση από αυτή που έχεις δημοσιεύσει η οποία δε σαν Μολαΐτης που είμαι με συγκίνησε περισσότερο αφού στο βάθος βλέπω το χωριό μου. Αλήθεια αν ξέρεις η αναγκαστική προσγείωση που έγινε; Στο κάμπο μας ή κάπου αλλού στη Λακωνία; Για να μη πάρω τους δρόμους και αρχίσω να συγκρίνω το φόντο του βουνού που έχει πίσω. Να είσαι καλά άλλη μια φορά που μας έδωσες κάτι ενδιαφέρον και δημιουργικό να ασχοληθούμε κάποιες ώρες αυτό το χειμώνα.

tasos είπε...

Η προσγείωση έγινε στον κάμπο.Τα βουνά που βλέπεις πίσω είναι αυτά που βρίσκονται, όπως κοιτάς την Μεταμόρφωση ,στα αριστερά.
Δως μου τις διευθύνσεις από τα γερμανικά site αν θέλεις για να τσεκάρω αν υπάρχει κάτι ενδιαφέρον

Ανώνυμος είπε...

Η διεύθυνση για τις 2 φωτογραφίες έφυγε. Η πρώτη στη προσγείωση πρέπει να απεικονίζει τη Κουρκούλα στο τμήμα από Πάκια προς Ελιά. Η δεύτερη Πάκια και μέρος από Μολάους. Η ανάλυση δεν είναι και τόσο καλή. Κατά πάσα πιθανότητα και αυτές πρέπει να τις έχεις αλλά που ξέρεις καμιά φορά.
Με την ευκαιρία ο kagouras καλησπερίζει όλο το blogo-σινάφι. Γειαααα.

Ανώνυμος είπε...

super mike εσύ είσαι που περνάς σφαίρα με το μηχανάκι νυχτιάτικα κάτω απ' το παραθυρό μας και μας πετάς στον αέρα; Θα το πω στη γιαγιά σου.

tasos είπε...

Οι φωτογραφίες μου είναι γνωστές αλλά σε ευχαριστώ.
Αυτό όμως που εξακολουθεί να μας λείπει είναι μαρτυρίες από παππούδες και γιαγιάδες...και σε λίγο δεν θα έχουμε και κανέναν εν ζωή για να τον ρωτήσουμε!!

Ανώνυμος είπε...

άκουσα να γίνεται συζήτηση για το θέμα επανειλημμένα από κάποιους. Μεταξύ αυτών και από άνθρωπο που θέλει να βοηθήσει με υλικό. Δεν ήξερα για τη κίνηση αυτή που λέγεται Ελεύθερη Είσοδος. Το θέμα έγινε αφορμή να τη γνωρίσω. Μπράβο σε όλους και αυτούς που ψάχνουν και αυτούς που γράφουν.

Ανώνυμος είπε...

Kalispera kai sygnomi prokatavolika gia ta greeklish...

Xilia sygxarhthria ston kyrio Anastasaki. Opws eipe kai kapoios allos anagnostis , o dromos pou epelekse na akolouthisei einai monaxikos, alla akoma kai ayto exei thn omorfia tou... Kathe ereynitis sthn ousia travaei enan monaxiko dromo , alla sto telos i ikanopoihsh einai toso megali pou ksexnaei kathe dyskolia pou synantise kai apolamvanei ayta pou i ereyna tha tou ferei.

Kai pali bravo. Logo tis apostasis pou me xwrizei apo tous Molaous, einai dyskolo na rwtisw kai ti dikia mou giagia h opoia sigoura tha gnwrizei pragmata kai tha exei zhsei gegonota. Sta 92 ths xronia mporei na dhigithei ta gegonota me kathe leptomereia kai omologo oti polles apo aytes tis dihgiseis me exoun kanei na anatrixiasw.

Tha prospathisw na voithisw oso mporw.

Kali xronia kai synexeiste to dromo sas me to idio kefi.


Xrhstos Theodorakakos

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα σε όλους!!!Σήμερα ήταν ένα ξεχωριστό πρωινό για μένα...Πραγματικά νιώθεις συγκίνηση και ανατριχίλα βλέποντας το παρελθόν, που κάποιοι θέλουν να μας αποκρίψουν εσκεμένα να παρουσιάζεται μπροστά σου! Η ύπαρξη του αεροδρομίου στον κάμπο για πολλούς είναι μύθος και δυστυχώς για πολλούς νεότερους.. Ας ελπίσουμε πως τα νέα παιδιά που σερφάρουν με τις ώρες στο ίντερνετ, ανακαλύψουν και αυτό το site!
Δυστυχώς κύριε Τάσο δεν μπορώ να βοηθήσω ρωτώντας τους παππούδες μου γιατί δεν είναι πια στην ζωή. Πιστεύω επίσης πως οι εναπομείναντες δεν θέλουν να θυμούνται. Πριν από 18 χρόνια με αφορμή μιας άσκησης στο Γυμνάσιο για την συμπεριφορά των Γερμανών στον τόπο μας ρώτησα τον παππού μου να μου πεί όσα γνώριζε. Ξέρετε τί μου είπε; Πως οι Γερμανοί αν δεν τους ενοχλούσες δεν ενοχλούσαν. Αυτό έρχεται βέβαια σε αντίθεση με όσα λέτε εσείς και είναι κατανοητό αφού τότε ήμουν 12 χρονών παιδί και προφανώς ο παππούς μου δεν ήθελε να με στενοχωρήσει. Γερμανοί ήταν κακά τα ψέμματα! Αλοίμονο από αυτούς που δεν γνωρίζουν ιστορία και δυστυχώς είναι πολλοί..
Συμφωνώ και εγώ με αυτούς που λένε ότι πρέπει να γίνει μια εκδήλωση που να αναφέρεται στην περίοδο κατοχής για την περιοχή μας. Είμαι βέβαιη πως η νύν Δημοτική αρχή θα είναι αρωγός στην προσπάθεια αυτή και εγώ προσωπικά θα είμαι στην διάθεσή σας. Καλή συνέχεια!!

tasos είπε...

Σας ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια. Όσον αφορά τους Γερμανούς ως κατακτητές το συμπέρασμα που έχω βγάλει είναι ότι όντως αν δεν ενοχλούνταν δεν πείραζαν κανέναν αλλά όταν ένιωθαν να απειλούνται αντιδρούσαν χρησιμοποιώντας ωμή βία , μερικές φορές με τρόπο σαδιστικό θα έλεγα.
Κατά την Μάχη της Κρήτης η Ελληνική Αντίσταση δεν είχε κάνει ακόμα πολύ αισθητή την παρουσία της έτσι τα αντίποινα ήταν περιορισμένα.Αντίθετα από το 1943 και μετά όταν οι Γερμανοί αντιμετώπιζαν έντονο πρόβλημα με τους αντάρτες η τακτική αντιμετώπισης τους βασίστηκε αποκλειστικά στην χρήση αλόγιστης βίας και αντιποίνων. Δυστυχώς όλα αυτά βέβαια ωχριούν μπροστά στις βιαιότητες που έγιναν μεταξύ των Ελλήνων , οι οποίες ξεπερνούν κάθε αρρωστημένη φαντασία.

tasos είπε...

Α! και κάτι ακόμα, μην με λέτε κύριε Τάσο γιατί ούτε μεγάλος είμαι σε ηλικία (34) ούτε κανένας καθηγητής είμαι , απλώς τυχαίνει να με ενδιαφέρει η Ιστορία.:-)

Ανώνυμος είπε...

Τάσο καλημέρα!Έμαθα πως ένας κύριος στην Μονεμβάσια 80 έτων καλοστεκούμενος πήρε μέρος στους τελευταίους πολέμους και μάλιστα στο μάγουλό του έχει ακόμα το θραύσμα από μια χειροβομβίδα.Εγώ δεν έχω τρόπο να τον πλησιάσω αν μπορείς εσύ.....Απ[ο την άλλη βέβαια δεν ξέρω αν θέλει να θυμηθεί, οι αναμνήσεις πονάνε. Αν ενδιαφέρεσαι πες μου να σου πω ποιος είναι.

tasos είπε...

Ασφαλώς και με ενδιαφέρει.Στείλε μου αν θέλεις το όνομα του με e-mail.Όταν κατέβω θα προσπαθήσω να τον δω.