* Στο χορό των Richter.

Σήμερα 24 Φεβρουαρίου, Κυριακή 3.05μμ βρίσκομε μπροστά στον υπολογιστή.
Για άλλη μια φορά η φύση μας θυμίζει τη μικρότητά μας. Το φωτιστικό δαπέδου παίζει με τον τοίχο. Τα πατζούρια ψιλοκροταλίζουν και η αδύναμη ύπαρξή μας έρμαιο στο έλεος ασύγκριτων δυνάμεων μέχρι να τελειώσει το φαινόμενο.
Η γη τρέμει συνεχώς τις τελευταίες ημέρες μαζί με τις καρδιές μας. Δεν είναι μια η δύο φορές. Είναι συνέχεια, σχεδόν κάθε μέρα. Δεν ξέρω το επίκεντρο, δεν ξέρω το μέγεθος. Άρχισα να γράφω αμέσως μετά το φαινόμενο. Αυτή η επιμονή της φύσης με φοβίζει. Είναι ανθρώπινο. Τα συναισθήματα κορυφώνονται και νομίζω ότι αυτό το κάτι, το μεγαλύτερο που αναμένουμε όλοι, δεν θα αργήσει να φανεί. Σε ποια περιοχή; Σε τι ένταση; Κανείς δεν ξέρει…
Το αφύσικο είναι ότι έχω περάσει στη φάση να το αναμένω σαν λύτρωση. Το θεωρώ σχεδόν σίγουρο και τα λόγια ξεπηδούν μόνα τους.
- Έλα επιτέλους να τελειώνουμε. Και ας βάλουν θεός και άνθρωποι το χέρι τους!

3 Σχόλια από αναγνώστες:

Ανώνυμος είπε...

Μπηκα να γραψω, μιας και δεν εχει γραψει αλλος.

Αστο μεχρι τον επομενο σεισμο το θεμα για να δουμε...

Ανώνυμος είπε...

Επειδή το σεισμό που λες τον κατάλαβα κι εγώ, μου έκανε εντύπωση που το βράδυ στα κανάλια δεν ανέφεραν τίποτε για μεγάλο μετασεισμό όπως περίμενα κατά Μεσσηνία μεριά.
Έψαξα λοιπόν και το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο αναφέρει στις 24 Φεβρουαρίου 1.04μμ παγκόσμια ώρα, άρα 3.04μμ Ελληνική, σεισμό 3,4 ρίχτερ σε 16 χιλιόμετρα βάθος, με στίγμα περιοχή ανάμεσα στον Άγιο Δημήτρη Ζάρακα και τη Κρεμαστή. Αυτά για όσους ο θαλάσσιος χώρος της Μεσσηνίας κοντά στη Μεθώνη φαντάζει λίγο …μακριά.

Ανώνυμος είπε...

Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι
να έχουμε οσο το δυνατόν πιο γερά σπίτια και καλοσυντηρημένα απο τη μία αν και στην ελλάδα ο αντισεισμικός σχεδιασμός είναι απο τους καλύτερους στον κόσμο λόγω και τις ιδιομορφίας της χώρας μας(υψηλή σεισμικότητα)και απο την άλλη αν συμβεί ο σεισμός και υπάρχει πρόβλημα να ξέρουμε πως να βοηθήσουμε τον συνάνθρωπο...Γι'αυτό τον λόγο προτείνω στο επόμενο σχολείο για την ομάδα διάσωσης που θα γίνει στους μολάους να συμμετέχουμε.Πρέπει να είμαστε και εκπαιδευμένοι και έτοιμοι για πάν ενδεχόμενο...Ολοι θα θυμάστε τις φωτιές του καλοκαιριού.Είμαι πεπεισμένος ότι η κινητοποίηση που είχε γίνει τότε απο την τοπική κοινωνία απέτρψε τα χειρότερα.