* Τιμή = γνώση.

«Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου (2008) εκδήλωση προς τιμή του συγγραφέα κ. Καλ(λ)ιφατίδη». Το παραπάνω αποτελεί απόσπασμα από πρόγραμμα εκδηλώσεων του Δήμου μας στη διάρκεια του φετινού Καλοκαιριού. Αν και η έλλειψη του δεύτερου λάμδα από το επώνυμο του στο πρόγραμμα βγάζει μάτι, η ανάγνωση της αναφοράς και μόνο μας έδωσε ικανοποίηση. Δεν ξέρουμε το περιεχόμενο της εκδήλωσης. Εάν θα τιμήσει τον τόπο μας με την παρουσία του. Δεν ξέρουμε απολύτως τίποτα. Θα θέλαμε όμως να μην έλθει απλά στον τόπο που γεννήθηκε το 1938, να ψοφήσουμε στους περιττούς προλόγους και χαιρετισμούς κουνώντας αγιαστούρες και να φύγει άγνωστος όπως ήλθε.

Τιμή στο έργο του Θοδωρή Καλλιφατίδη θα αποτελούσε η γνώση του έργου του συγγραφέα από την κοινωνία των Μολάων.

Μπορεί να υπάρχουν πολλές ιδέες αλλά τι θα λέγατε εάν π.χ. ο Δήμος μας συνεργαζόταν (καλοκαιριάτικα) με τους εκπαιδευτικούς μιας τάξης του Γυμνασίου ή του Λυκείου και διένειμε σε όσα παιδιά το ήθελαν κάποια έργα του; Στη συνέχεια αυτά τα παιδιά έγραφαν κάποιες εμπειρίες τους ως αναγνώστες των έργων αυτών και του ζητούσαμε να τις σχολιάσει; Με αυτό τον τρόπο θέλω να αναδείξω ότι υπάρχουν εκδηλώσεις και εκδηλώσεις. Ζωντανές ή ψόφιες. Ενδιαφέρουσες ή μια από τα ίδια. Προετοιμασμένες ή στο πόδι.
Ακόμη και αν ο ίδιος έζησε εδώ μόνο έως το 1946 οπότε πήγε στην Αθήνα τραβώντας τον δικό του δρόμο μακριά από τον τόπο μας, έχω την εντύπωση ότι (εφόσον βέβαια παρευρεθεί στην εκδήλωση) θα την ήθελε και ζωντανή και ενδιαφέρουσα. Στην περίπτωση όμως που η παρουσία του εδώ είναι αδύνατη θα ήθελα πάλι μια γνωριμία “μαζί του”. Προτιμώ δηλαδή μια εκδήλωση γνώσης στο έργο και μικρή μόνο αναφορά στο που έμεινε ή το που πήγε.
Η αξία του Θοδωρή Καλλιφατίδη είναι αυτά που έγραψε ή είπε κατά καιρούς και όχι το ότι απλά γεννήθηκε στους Μολάους. Άλλωστε έχει δηλώσει στο παρελθόν ότι η οικογένεια του Πόντιου πρόσφυγα Δασκάλου πατέρα του, ποτέ δεν ενσωματώθηκε στην τοπική κοινωνία. Πάντα για τους τότε Μολαΐτες ήταν ο ξένος.
Για όλα τα παραπάνω και για πολλά περισσότερα που δεν είναι του παρόντος έκανα την πρότασή μου. Φαντασθείτε (εάν τελικά έλθει) να διαπιστώσει ότι κάποιοι (και μάλιστα νέοι) με αφορμή αυτό έγιναν κοινωνοί του έργου του. Όπως και να το κάνουμε είναι μια ικανοποίηση, μια δικαίωση για τον οποιωνδήποτε συγγραφέα.
Τέλος θα ήθελα να καταθέσω την εκτίμησή μου στο πρόσωπο του. Όταν έχεις απέναντι σου έναν άνθρωπο ήρεμο, χωρίς εξάρσεις, έτοιμο να απομυθοποιήσει τις όποιες φούσκες, πραγματικό ρεαλιστή των πραγμάτων αλλά παράλληλα ευαίσθητο δεν μπορεί παρά να σε κερδίσει.
Άλλωστε δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά ένας άνθρωπος που δηλώνει ότι: το ότι είναι αυτό που είναι σήμερα το χρωστά στη μάνα του και στις ατέλειωτες συζητήσεις και περιγραφές που του έκανε για το οτιδήποτε.
Όπως και να έχει ο Δήμος προχωρά στην υλοποίηση μιας εκδήλωσης που πρέπει να αποτελέσει αξιοπρόσεκτο απ’ όλους μας γεγονός. Εάν αυτή η εκδήλωση “πετύχει” τους σκοπούς της θα βάλει παρακαταθήκη για το μέλλον. Η παρουσία του Θοδωρή Καλλιφατίδη φυσική ή όχι, ίσως για κάποιους νέους παίξει και το ρόλο του προτύπου.
Εύχομαι η σεμνότητα και η ηρεμία που διακρίνει το ύφος του, να αποτελέσουν μπούσουλα για τους διοργανωτές.

17 Σχόλια από αναγνώστες:

Ανώνυμος είπε...

Αφού εσείς δε ξέρετε μήπως κάποιος άλλος εδώ μέσα θα μπορούσε να μας πληροφορήσει για περισσότερα;

Ανώνυμος είπε...

Μπες στο site του δήμου και θα ενημερωθείς με κάθε λεπτομέρεια...

Ανώνυμος είπε...

Δείξε μου το δρόμο της λεπτομέρειας γιατί όσο κι αν έψαξα δεν βρήκα τίποτα. (www.molaoi.gr)

Ανώνυμος είπε...

Υποψιάζομαι ότι αυτό για το site μάλλον ειρωνικό ήταν και έφαγες το χρόνο σου τσάμπα.

Ανώνυμος είπε...

Που να μάθουν απο σεμνότητα οι διοργανωτές,2500 θα κοστίσει γιατί δεν ήθελαν να το κάνουν σεμνά το αντίθετο,θέλουν πολυτέλεια και αντάρα,να δειχτουν μέσα απο αυτόκαι να βγάλουν πολλές πολλές φωτογραφίες που αργότερα θα μας τις ταίσουν και αυτές για να έχουμε την εντύπωση ότι έγινε έργο μεγάλο,και να πάψουμε να τους λέμε ανίκανους,να στα ματησουμε να ζητάμε έργα και νααρκούμαστε στις φαμφάρες τους.Φυσικά το άξιο τιμόμενο πρόσωπο καμία ευθύνη δε φέρει για τις επιλογές των ...αναρμοδίων-αρμοδίων.

Ανώνυμος είπε...

Φοβάμαι.
Ειληκρινά, όταν έμαθα που θα γίνει η εκδήλωση, μου ήρθε στο μυαλό μια σκηνή από τα παλιά και φοβάμαι πολύ. Δε θα ξεχάσω ποτέ τα παιδιά που έπαιζαν μπάσκετ ή τις ομάδες βόλεϊ που είχαν έρθει από Αθήνα, και δε μπορούσαν να δουν τη μπάλα. Γιατί; Στα Νικόκλεια λοιπόν, κάθε χρόνο, έψηναν σουβλάκια 5 μέτρα από τη γραμμή του άουτ κι η τσίκνα με την κάπνα δε σε άφηνε ούτε να δεις, ούτε ν' αναπνεύσεις!

Δε θέλω να φανταστώ τον Καλιφαντίδη να μιλάει (στο κατά γενική ομολογία καλύτερο κέντρο της περιοχής) κι εμεις απο κάτω να πίνουμε μπύρες και να βγάζουμε τα κρεατάκια από τα δόντια μας με τις οδοντογλυφίδες. Όχι, δε θέλω να το δω κι αυτό!

Ανώνυμος είπε...

Περιμένεις κάτι διαφορετικό?Αφού δειχτούν καλά-καλά ύστερα θα φάνε και θα φάνε μέχρι να σκάσουν!(έτσι μπορούμε και εμείς να ελπίζουμε πως θα απαλλαγούμε απο αυτούς).Ρε που πάμε ρε που πάμε.......

http://molaoi.blogspot.com είπε...

Θα φάνε οι γνωστοί μόνιμοι παρατρεχάμενοι; Αφήστε τους να φάνε και ας αποδοκιμαστούν από την άψογη συμπεριφορά μας (αν διατηρούν κάποια ευαισθησία πάνω τους). Ας μη κολλήσουμε όμως μόνο εκεί.
Μπορεί όντως το στήσιμο της όποιας τραπεζαρίας που αντί για τον συγγραφέα τον Δήμαρχο και ίσως άλλους 3-4 στο τέλος να στηθεί για άλλους 50-80 τενεκέδες και να καλεστεί κάποιος “κοινός” (γιατί η δική τους τσέπη αποκλείεται) κορβανάς να πληρώσει. Αν ήξεραν οι δύστυχοι την ιδιοσυγκρασία του Καλλιφατίδη ούτε καν θα τολμούσαν τέτοιες βλαχοεπάρσεις οι μικρούτσικοι.

Εμείς ας φροντίσουμε να γίνουμε η αιτία να τραβήξουμε και άλλους στην εκδήλωση. Ας ελπίζουμε ότι θα κυριαρχήσει η πολύ ενδιαφέρουσα προσωπικότητα του συγγραφέα τόσο που θα μικρύνει τις φαιδρές παρουσίες κάποιων γνωστών μονίμων και μη εξαιρετέων από καμιά “σικ” εκδήλωση, που θα στριμώχνουν τον γιαλαντζί απαυτόν τους στην “πρώτη” σειρά.
Η θετική όψη της εκδήλωσης μας καλεί. Ας τιμήσουμε όλοι μας την οντότητα Καλλιφατίδη όχι μόνο επειδή γεννήθηκε στον τόπο μας αλλά επειδή ο λόγος του και η εν γένει στάση του απέναντι στα πράγματα αντιπροσωπεύει το παράδειγμα της ήρεμης δύναμης. Έχουμε την εντύπωση ότι φεύγοντας θα νιώσουμε πιο γεμάτοι.

Ανώνυμος είπε...

Mα αγαπητοί όλοι όσοι θα είναι στις πρώτες σειρές θα είναι καλεσμένοι,δεν θα ξυπνησουν αύριο και θα πάνε Εσπερίδες.Τους έχει αποστείλει προσκλήσεις ο Δήμαρχος,φαντάζεστε να μην αποδεχτούν την πρόσκληση,τότε τι θαέχουν να λένε?..''ΟΙ ΆΣΧΕΤΟΙ ΠΟΥ ΠΕΡΙΦΡΌΝΙΣΑΝ ΤΟ ΔΙΑΝΝΟΟΎΜΕΝΟ''και άλλα πολλά τέτοια,γιαυτό δεν φταίνε αυτοί που θα παρευρεθούν αλλά αυτοί που επέλεξαν να στείσουν έτσι τη συγκεκριμένη εκδήλωση.Τι να κάνουμε τώρα αφού ολόκληρη Μολάοι δεν έχειΠνευματικό Κέντρο να κάνει εκεί μια σεμνή και λιτή τελετή!Αν και μεταξύ μας η Δημοτική αρχή δε νομίζω να επέλεγε αυτό το δρόμο.Το σεμνά και ταπεινά δε φαίνετε να τους αγγίζει. Α μπα σίγουρα τους είναι άγνωστη έννοια.

Ανώνυμος είπε...

Για τον ανωνυμο Εχεις δεις πολους δημοτικους συμβουλους να ειναι ακαταδεχτοι και να ειναι μακρια απο τα προβληματα της καθημερινοτητας και οχι μονο εχτος και αν γνωριζεις κατι παραπανω ΕΧω να πω οτι ολλο το δημοτικο συμβουλιο ειναι ανθρωποι της γειτονιας Αν εχεις κατι συγκεγριμενο περιμενω να το γραψεις Μ.Κ

Ανώνυμος είπε...

Οι άνθρωποι της δικής μου γειτονιάς Μ.Κ,ποτέ δεν θα πήγεναν καθηστεριμένοι σε μια εκδήλωση που θα τους είχαν καλέσει,ενώ οι δυο αντιδημάρχοι ήρθαν αφού η εκδήλωση είχε αρχίσει.Αυτοί η συμπεριφορά είναι απαράδεκτη,όταν μάλιστα την έχουν άτομα που τα παίρνουν κανονικά.Κατάλαβες..τα λαμόγια!

Ανώνυμος είπε...

Τελικά τι έγινε εχθές? Πώς ήταν η εκδήλωση? Πείτε και σε εμάς που είμαστε μακριά.

Ο δήμος θα βάλει κανένα βίντεο ή κανένα απόσπασμα των ομιλιών μέσα στη σελίδα του?

http://molaoi.blogspot.com είπε...

Για τουλάχιστον ένα χρόνο κάθε μας θέμα το ακολουθούσε σχόλιο αναγνώστη που μας καταλόγιζε αντιπολιτευτική σκοπιμότητα στην νυν Δημοτική Αρχή, ότι και αν γράφαμε. Ήρθε η ώρα εδώ και μέρες να αποκτήσει ο “τζέτζερης” “καπάκι” αλλά από την ανάποδη. Ότι και να αφορά το θέμα, στα σχόλια κάποιου αναγνώστη φταίει τώρα η νυν Δημοτική αρχή. Άλλο να υπάρχει “καπνός” και να ψάχνεις τη φωτιά και άλλο τα «Λαμόγια», «μεθύστακες», «δωσίλογοι», «ελιές και Ελιά» στον αέρα.. Θλιβερά πράματα!
Επειδή ούτε η μια ακρότητα εξυπηρετεί το διάλογο που προσπαθεί να στηθεί εδώ μέσα ούτε βέβαια η άλλη θα παρακαλούσαμε να αγνοηθούν από όλους μας.
Είναι γραφικότητες και ως τέτοιες ας τους γυρίσουμε τη πλάτη. Ας σκεφτούν μόνο τι ικανοποίηση μπορεί να νιώσει κάποιος όταν συμμετέχει στον παραγωγικό πυρήνα μιας “παρέας” και δη Μολαΐτικης.

http://molaoi.blogspot.com είπε...

Σύντομη αναφορά:
Η εκδήλωση άρχισε με τη σχετική (δικαιολογημένη) Ελληνική καθυστέρηση. Η συμμετοχή του κόσμου οριακά ανεκτή (δυστυχώς). Η ατυχέστατη επιλογή των διοργανωτών να αρχίσουν με τις (αν είναι δυνατόν τη σημερινή εποχή) επιστολές του απουσιαζόντων πολιτικών ανακάτεψε σε πολλούς το στομάχι. Καμιά διάθεση σεβασμού δεν επιβάλει τέτοιου είδους δοκιμασία του ακροατηρίου. Ίσα – ίσα η επαναλαμβανόμενη μονοτονία των γραφόμενων δημιουργεί κλίμα απαξίωσης της προσπάθειας. «Θα ήθελα να έλθω αλλά ανειλημμένες υποχρεώσεις…», «θα ήθελα να έλθω αλλά λείπω…» και ξανά μανά. Και δεν έφτανε αυτό, έπρεπε να τις διαβάσουν πιστά και ολοκληρωτικά όπως αρμόζει σε υποτακτικούς, μη σφυρίξουν τα παρόντα τσιράκια κατ΄ Αθήνα μεριά στους μεγάλους ότι δεν ακούστηκαν οι ……… τους.
Συμπεριφορές για κλάματα.
Ο “εξ Αθηνών” Μολαΐτης κεντρικός ομιλητής χρησιμοποίησε λίγο από αναφορές στο έργο του συγγραφέα, λίγο από περιγραφές εκείνης της εποχής μα σίγουρα πολύ συναίσθημα και όταν τον Έλληνα τον ρίχνεις εκεί τον κερδίζεις. Το ακροατήριο επιδοκίμασε χειροκροτώντας τα σημεία της ομιλίας που στηρίζονταν σ’ αυτό και στις αναφορές για την καταγωγή του τιμώμενου.
Όταν πήρε το λόγο ο συγγραφέας απέφυγε επάρσεις, ανέφερε διακριτικά χωρίς να σταθεί τους λόγους που τον ανάγκασαν να φύγει τότε από τους Μολάους και μένοντας πιστός στο ήρεμο αφηγηματικό στιλ “Καλλιφατιδη” εμπλουτισμένο με χιούμορ στην κατάλληλη δόση, μαγνήτισε τους παριστάμενους. Δεν αναφέρθηκε στο έργο του. Αυτοσχεδίασε με την άνεση που χαρακτηρίζει έναν άνθρωπο του είδους του κάνοντας μικρές αναφορές στο τότε και στις δύο ημέρες που βρέθηκε ξανά στους Μολάους ύστερα από μια ζωή. Έξυπνα τα αναμνηστικά που του δόθηκαν. “Όλα τα λεφτά” το απολυτήριο της 1ης Δημοτικού και ο αυθορμητισμός του δασκάλου που το απένειμε. Συγχαρητήρια σε όποιον είχε την ιδέα.
Στο τέλος υπομονετικά άπλωσε το χέρι σε όλους και υπέγραψε στα έργα του.
Τι σκεπτόμαστε φεύγοντας;
- Επιτέλους οι σύλλογοι (στη παρούσα περίπτωση ο Φιλανθρωπικός σύλλογος Κυριών & Δεσποινίδων) στήνουν ξανά τις συνεργασίες με το Δήμο (βλέπε & Πάκια) με ικανοποιητικά αποτελέσματα.
- Ο μεγάλος απόν της εκδήλωση ήταν το έργο του!
- Όσο και αν συγκινήθηκε κανείς μη τρέφει αυταπάτες ότι ξέχασε τον “διωγμό” στον οποίο εξανάγκασε την οικογένεια του η τότε κοινωνία του χωριού μας. Μήπως εμείς είχαμε ανάγκη την εκδήλωση περισσότερο από αυτόν; Μήπως αναζητούσαμε να περάσουμε μιας μορφής κολυμπήθρας εξαγνισμού για όσα είχαν προηγηθεί;
- Αφήνοντας στην άκρη λεπτομέρειες και άτυχες στιγμές η εκδήλωση ικανοποίησε τους Μολαΐτες. Τον ίδιο; Σίγουρα έχει απολαύσει πολλές τέτοιες στιγμές. Καμιά τους όμως δεν ήταν από τη γενέτειρα και αυτή από μόνη της έχει να πει κάτι διαφορετικό.
- Άσχετα από τις όποιες τιμές η “δύσκολη” επιστροφή μετά από τόσα χρόνια θα σημάδευε τον καθ’ ένα. Πόσο μάλλον έναν συγγραφέα. Ήμαστε σίγουροι ότι σε κάποια από τις επόμενες φορές που θα πιάσει ξανά το μολύβι θα νιώσει την ανάγκη να αποτυπώσει στιγμές ή συναίσθημα.

Ανώνυμος είπε...

ΜΕΤΡΙΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΛΙΓΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.ΑΣΤΟΧΟΣ Ο ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΑ ΠΑΚΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΗ.ΑΦΟΥ BLOG ΗΣΟΥΝ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΠΑΡΑΤΗΡΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΚΑ ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΛΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΑΡΔΑΜ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ,ΤΗΝ ΑΓΕΝΕΣΤΑΤΗ ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΣΤΗΝ ΟΜΙΛΗΤΡΙΑ,ΤΟ 'ΟΥ'ΠΟΥ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΟΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ Δ.Σ,ΤΗΝ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΗ ΑΦΙΞΗ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ Δ.Σ?ΚΑΤΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΤΗΚΑΝ ΜΗΝΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ.ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟΝΙΖΟΜΑΙ ΤΑ ΚΑΚΩΣ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΛΛΑ ΑΝ ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΧΑΙΔΕΥΟΥΜΕ ΑΥΤΙΑ,ΑΥΤΑ ΘΑ ΤΑ ΑΦΙΣΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ.ΤΕΤΟΙΟΙ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΠΟΤΕ.ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΤΥΧΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΙΣ ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΕΣ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ.ΛΥΠΑΜΑΙ ΑΝ ΣΤΕΝΟΧΩΡΩ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΑΛΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΔΕ Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΜΑΤΙΑ .ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΟ Θ.ΚΑΛΛΙΦΑΤΙΔΗ.

Ανώνυμος είπε...

-Τα καλά κατ' εμέ.
Μπράβο στο σύλλογο, μπράβο στο δήμο, μπράβο στον κόσμο. Μπράβο στο ήθος (αλλά και την υπομονή για κάποια πράγματα) στον Καλλιφατίδη.
Στους 270 πάνω κάτω ο αριθμός των παρευρισκομένων με άφησε ικανοποιημένο.
Η σημασία και το μέγεθος του λόγου του συγγραφέα, ήταν αυτό που θα έπρεπε να περιμένουμε.
Περίμενα περισσότερα κινητά να χτυπήσουν κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης.
Τραπέζια εντός του χώρου, ευτυχώς δεν είδαμε.
Το "όλα τα λεφτά" το είπα κι εγώ για τον κ. Κούρταλη, οποίος είπε "Αποφοιτήσατε από την Α' δημοτικού, με άριστα 10. Συγχαρητήρια!".

- Τα άσχημα ...όσο το δυνατόν συρρικνωμένα.
Ο ήχος. Έπρεπε να είσαι εμπρός για ν' ακούσεις.
Εικόνα δεν υπήρχαν σλάιτ, από τη ζωή και το έργο του.
Ο δήμαρχος, ως εκπρόσωπος των Μολαϊτών, δεν είπε το "συγγνώμη για το διωγμό".
Η απουσία των εκπροσώπων του νομού μας η οποίοι καταχειροκροτήθηκαν απαράδεκτα από μερικούς ακροατές που αυτοεξεφτιλίσθηκαν, με αυτόν τον τρόπο. Τις ανούσιες και προσβλητικές τους επιστολές ας τις έστελναν στο δήμαρχο και στο συγγραφέα προσωπικά.

Αλαβάνε! Τους χειροκρότησες κι εσύ; Που έβοσκες εχθές; Δε μας είπες. Συμφωνείς με το Μπλόγκερ; Που είσαι, εις στο εξωτερικόν με τους "άλλους" τους φίλους σου;...

Ανώνυμος είπε...

Το ότι τα παίρνουν αναφέρετε στους παχυλους μισθούς.προς αποφυγήν παραξηγήσεων.