
Mπορεί το ίδιο γεγονός να εξελίσσεται μπροστά σε δυο ζευγάρια μάτια. Το ίδιο ακριβώς, μόνο που η οπτική του καθ’ ενός να είναι διαφορετική.
Αμέτρητες φορές τα αυτιά μάς έχουν ακούσει τη ρήση «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Κάποιες φορές συνταχθήκαμε, κάποιες άλλες σταθήκαμε απέναντι. Έτσι είναι η ζωή. Οι προτεραιότητες για τον καθ’ ένα, είναι διαφορετικές. Άλλος στοχεύει στο πλούτο και άλλος στις αξίες, άλλος απολαμβάνει το σήμερα και άλλος χτίζει για το αύριο. Μακάρι να γνωρίζαμε το σωστό.
Έτσι κι εδώ ο Γιάννης Κοφινάς καταθέτει στους χωριανούς ή σε όποιον ενδιαφέρεται τις δικές του προτεραιότητες, τις δικές του αξίες. Άλλοι θα συνταχθούν, άλλοι θα σταθούν απέναντι και άλλοι θα προσπαθήσουν να ισορροπήσουν. Ότι όμως καταθέτει εδώ, έχει αφετηρία την πολύπλευρη εμπειρία και τη βαθιά γνώση.
Εμπειρία γιατί όταν έγραφε στο πρώτο μήνυμα του ότι «κατάφερα με πολλούς που με ακολούθησαν να έχουμε εξερευνήσει 300 σπήλαια μέχρι τώρα στο νότιο Πάρνωνα!» πολλοί και πρώτοι εμείς δεν είχαμε διανοηθεί το μέγεθος. Πιο κάτω και βλέποντας τούς χάρτες, θα έχετε την ευκαιρία να συνειδητοποιήσετε την έκταση τής προσπάθειας, τής εμπειρίας, τής γνώσης που απέκτησε δίνοντας προτεραιότητα στο μεράκι του και στη “τρέλα” του.
Η διατήρηση της μοναδικότητας του φυσικού περιβάλλοντος του τόπου μας, προϋποθέτει για τον ίδιο τη συνοχή και συνέχεια του ζωικού και φυτικού κεφαλαίου (όπως συνηθίσαμε να ακούμε). Αγωνιά και “φωνάζει” ότι το σπάσιμο της αλυσίδας θα σταθεί μοιραίο και θα οδηγήσει στον αφανισμό του μοναδικού αυτού πλούτου της περιοχής.
Το αρχειακό υλικό είναι ασυνήθιστα πολύ για δημοσίευση εδώ. Με εξαίρεση κάποιες αλλαγές στο μέγεθος κάποιων αρχείων τα “ανεβάζουμε” όλα. Θεωρούμε ότι δημιουργείται αυτόματα μια θεματική γωνιά, ένα ιστορικό αρχείο για το μέλλον. Αλήθεια σε πιο Google Earth θα ξαναβρούμε τις κορφές μας χωρίς τις ανθρώπινες παρεμβάσεις; Το παράθυρο της γνώσης που μας ανοίγει είναι μεγάλο και αφορά ΟΛΟΥΣ μας. Θέλετε σαν υποχρέωση απέναντι στα παιδιά μας, απέναντι στους ίδιους μας τους εαυτούς, οφείλουμε να συνυπολογίσουμε και αυτούς τους παράγοντες.
Γράψαμε ότι: «μετά τη πρώτη ματιά στα μηνύματα, νιώσαμε σαν νοικοκύρηδες που κάποιος από “μακριά” ήρθε να μας ανεβάσει για πρώτη φορά στη ταράτσα του σπιτιού μας!»
Όποιος θέλει να μας ακολουθήσει για να κοιτάξουμε πιο πέρα από τα ντουβάρια του γείτονα, ας ακολουθήσει.
Αρχή του ταξιδιού…
1η ενότητα: Φωτο από google
«Μπορείς να ενημερώσεις τους συμπολίτες μας με τα γεωλογικά φαινόμενα και τα αμέτρητα σπήλαια….»
2η ενότητα: ΧΑΡΤΕΣ από ΕΟΕ
«Η σελίδα της ΕΟΕ (Ορνιθολογικής) που αναφέρετε και δεν την γνωρίζει κανείς για να το περνάνε τόσο εύκολα αυτό το μεγάλο μυστικό της περιοχής μας οι φίλοι που συνομιλούν μαζί μας που το γνωρίζει όλη η υδρόγειος εκτός από τους κοιμισμένους βαθιά από τους ηγέτες τους οι Μολαϊτες. Η ευρωπαϊκή και εθνική Νομοθεσία προστατεύει πλέον τέτοιες αξίες. Εμείς μέχρι πότε θα κοιμόμαστε?Όλα τα πουλιά της Μεσσογείου περνούν από την ΙΕΡΗ Κουρκούλα μας (κορφή που τα βλέπεις ούλα)!!τι θα απαντήσουν τουλάχιστον οι συνετοί εκ των Μολαϊτών που φυσικά υπάρχουν πάμπολλοι αλλά σιωπούν ή δεν ξέρουν στους γέροντες βεδουίνους οι οποίοι δεν θα βλέπουν τους ΥΠΕΡΥΦΑΝΟΥΣ αετούς να γυρίζουν το χειμώνα στα κατσάβραχα των ερήμων και οι γιοί τους θα τους ενημερώνουν με φωτογραφίες με τα λιωμένα πουλιά στα βουνά των Μολάων?
Τι θα πουν μουντζώνοντας προς το βορρά?
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΑΛΗΤΕΙΑ….
ΟΙ ΔΗΜΑΡΧΟΙ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΥΘΥΝΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗΣ ΠΡΑΞΗΣ (ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ) ΚΑΙ ΠΟΛΛΩΝ ΑΛΛΩΝ ΓΙΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ.»
3η ενότητα: ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΖΑΡΑΚΑ
«Που ανέλαβε ο Δημ Μπούσμπουρας την οποία ζήτησα και έλαβα από το δήμο Ζάρακα αμέσως, αλλά διαπίστωσα να μην την γνωρίζει το ΠΕΧΩ Λακωνίας μέχρι πρόσφατα και την αποστείλαμε με έγγραφο του ομίλου μας.
150 σελίδες που σε αφήνουν άναυδο για τις περιβαλλοντικές αξίες της περιοχής μας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΓΙΑΤΙ ????????????????????Η θαλάσσια μεταναστευτική γραμμή από Δασκαλιό με ασημόγλαρους κλπ
Η άλλη από τη λιμνοθάλασσα του Γέρακα με κύκνους και υδρόβια πουλιά
Και η τρίτη πάνω από τα χωριά του δήμου μας και ιδιαίτερα στα αιολικά μας πάρκα που θα τα περιμένουν να τα κάνουν κιμά οι «πράσινες» φτερωτές των αρπακτικών την αιολικής βιομηχανίας. Οι υπερήφανοι αετοί τις περισσότερες ώρες αφού δεν ψάχνουν για τροφή ταξιδεύουν αφημένοι στα ανοδικά ρεύματα της Κορδελίτσας και των άλλων πλαγιών μας όπου οδεύουν κοιμισμένα με τα τεράστια φτερά τους ανοιχτά στο «πράσινο» θάνατο.
Στο φαράγγι της καταβόθρας καταγράφηκε μπούφος και υπάρχει παλαιά φωλιά ΣΠΙΖΑΕΤΟΥ (!!!), λόγω κίνησης λατομείου κλπ.
Οικολογία ή περιβαλλοντική αλητεία????»
4η ενότητα: ΣΠΙΖΑΕΤΟΣ ΣΤΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΜΑΣ
«Η μελέτη δείχνει τον υπό εξαφάνιση αετό, τον μικρόσωμο, ευκίνητο φαραγγά να κατέρχεται από τη κορφή της Κουρκούλας μας πάνω από το Λάρνακα και να μας καλημερίζει στη πλατεία!!!
Η τυχερή πρωτεύουσα του νότου, η πόλις μας που θα έπρεπε να είχε συνεχόμενη παρακολούθηση με ευρωπαϊκά προγράμματα για τη προστασία του.Τι κάνουν στη Δαδιά?
Εμείς βάλαμε και στη Κουρκούλα ανεμομετρητές??
Τι σκαρώνουν?
Θα τους αφήσουμε?
Μήπως έπρεπε να υπάρχουν συνδεμένες κάμερες και όταν τα μόνιτορ έδειχναν κινήσεις αετών να τις πρόβαλαν στις μεγάλες οθόνες των μαγαζιών της πλατείας μας και να έρχονται από όλο τον πλανήτη να παρακολουθούν ζωντανά τη ζωή των αετών μας? Το ίδιο και στο Ζάρακα ή στη Μονεμβασιά, αφού είναι σε ΖΕΠ αρπακτικών?»
5η ενότητα: ΣΠΙΖΑΕΤΟΣ ΣΤΗ ΚΟΥΡΚΟΥΛΑ
«Τον φωτογραφίζω στη μαυροσπηλιά των Πακίων με τις ώρες.
Δεν κινείται.
Η μπουκαδούρα σηκώνει τα λευκά του στήθους του φτερά…
Πάω πιο κάτω το ίδιο με κοιτά.
Από αμηχανία κάποια στιγμή του κορνάρω, του κουνάω τα χέρια μα τίποτα…
Θυμάται το παππού μου το Γιάννη όταν από τα Πάκια και τα χωράφια του προπάππου μου του Λευτέρη ήλθε γαμπρός στα Σπανέικα και μετά πήγαινε στο προικιό του στο «σπηλάκι», μετά με το μπάρμπα Χρήστο μωρό στη νάκα, μετά με μένα με τη κοτσώρω και μετά εμένα με τη κόρη μου.
Έτσι είναι, αφού γεννήθηκε πριν από 107 χρόνια και ζει στη Κουρκούλα.
Μας θυμάται όλους, ακόμη και έναν αστρίτη που έβγαλε το κεφάλι του κάτω από μία πλάκα πριν 67 χρόνια και θυμάται το θαλάμι του και το παρακολουθεί, όπως και εγώ όπου είχα πιάσει στα 17 μου ένα χταπόδι στο Πορί.
Ξέρει ότι με μαγεύει, ότι στον αυτοκρατορικό θυρεό της οικογένειάς μου τον τιμάμε πάνω από 1000ετηρίδα. Του έχουμε και την κυανόλευκη στο στήθος του δικέφαλου με τα δύο κορώνια. Ευτυχώς που όταν έχτιζα δόκανα έλειπε στην Αφρική και δεν θα με είδε να πνίγω πουλιά της Κουρκούλας.
Μας θυμάται!!!!σε λίγους μήνες που θα έλθει με τα μάτια κλειστά για 108 φορά από την Αφρική στο Ζάρακα θα τον κάνουν λιόμα οι μηχανές για να εισπράξουν τα ανταποδοτικά αργύρια εμείς οι Μολαίτες…
Να προλάβει να αναζητήσει λίγη τροφή πάνω από τους αιθέρες της Κουρκούλας μας?
Θα τον ξαναδούμε πάνω από την πλατεία μας?
ΑΒΕΒΑΙΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΚΑΙ ΑΡΧΟΝΤΑ ΤΩΝ ΑΙΘΕΡΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΔΟΞΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΝ ΠΑΡΑΜΟΝΕΥΕΙ ΠΛΕΟΝ, ΛΙΓΕΣ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ.»
6η ενότητα: ΣΠΙΖΑΕΤΟΣ ΣΤΟ ΤΡΥΓΟ
Εμφανίζεται στους αιθέρες της Κουρκούλας μας και έρχεται στο λινό του Θοδωρή.
Βγάζω την κάμερα και την φωτογραφική. Πάει στο κάμπο και γυρίζει, ανεβαίνει και ζυγίζει…γεμίζουν ταινίες και δίσκοι με απίστευτες στιγμές.
Τυπικές εικόνες για Μολαίτες μέσα στη ΖΕΠ αρπακτικών, χοροί των περιστεριών με τα γεράκια όλη την ημέρα, σχηματισμοί, κόλπα, ξεγελάσματα!!!
Τέτοιες εικόνες όμως όσο κόσμο και να γύρισα δεν ξαναείδα στη ζωή μου!!!
Αυτές μου λείπουν και όλο και κάθε τόσο χάνομαι στα γύρω βουνά κάνοντας τόσα χιλιόμετρα.

