Δεν είμαστε της φανφάρας και του θορύβου. Η ημερομηνίες όμως μας το θύμιζαν.
Ένας χρόνος. Ένας ολόκληρος χρόνος πέρασε από τη στιγμή που αποφασίσαμε να έχουμε μια ηλεκτρονική γωνιά για την καθημερινότητα του τόπου μας.
Πρέπει να γράψουμε κάτι; Γιατί; Μήπως μας αρέσουν τα μεγάλα λόγια και η φασαρία; Να γράψουμε κάτι διαφορετικό; Ακροβατούσαμε χωρίς να αποφασίζουμε.
Ένας φίλος, κάποιος από εσάς τους αναγνώστες σαν να το ήξερε. Ανοίγοντας τα e-mail μας περίμενε εκεί.
«Καλησπέρα και καλό μήνα, πριν λίγο έγραψα κάτι που ένιωσα την ανάγκη να το αποτυπώσω κάπου. Θα μπορούσε ίσως να αποτελέσει θέμα στο blog σας (αν και δεν έχει σχεδόν καμία σχέση με τους Μολάους). Ίσως όμως μερικοί να θελήσουν να απαντήσουν. Δεν ξέρω γιατί, αλλά θα προτιμούσα να μην μπει το όνομά μου.»
Το διαβάσαμε και μας άρεσε. Να λοιπόν, έτσι θα το γιορτάσουμε. Με κάτι δικό σας. Δεν έχει αποκλειστική σχέση με τους Μολάους αλλά το ανεβάζουμε για δυο λόγους : 1ον έχει γραφτεί από αναγνώστη και 2ον μας αρέσουν τα ταξίδια. Άλλωστε ένα ταξίδι δεν είναι και η "Ελεύθερη Είσοδος";
Καλή ανάγνωση.
Το e-mail:«Πόσο κοστίζει άραγε η πραγματοποίηση ενός ονείρου? Τι μπορεί να θυσιάσει κάποιος για να πετύχει αυτό που ονειρευόταν απο μικρός ή ακόμα και αυτό που επιθύμησε όσο τίποτε άλλο στη διάρκεια της ζωής του? Ποιά όνειρα είναι πράγματι ανεκτίμήτα?
Αν αναλογιστεί κανείς οτι αυτά που μας κάνουν ευτυχισμένους είναι απλά και καθημερινά πράγματα, τότε μάλλον όσοι ονειρεύονται χρήμα, δόξα και μεγαλεία είναι βαθειά νυχτωμένοι. Ή μήπως το χρήμα και τα μεγαλεία είναι το κλειδί για την πολυπόθυτη πόρτα του ονειρόκοσμου? Ποιός ξέρει άραγε να μου πει για να ξέρω κι εγώ για τι να παλέψω για να καταφέρω να διαβώ αυτή την πόρτα?
Αλλά ακόμα και αν μου πει, μήπως αυτά θα είναι το αποτέλεσμα των δικών του ονείρων? Μήπως τα λόγια του με παρασύρουν σε θάλασσες για τις οποίες δεν θέλω στην πραγματικότητα καν να σαλπάρω? Μήπως οι εμπειρίες απο αυτές τις θάλασσες δε θα με κάνουν καλύτερο άνθρωπο (που επιθυμώ να γίνω) και τελικά με ξεβράσουν σε ενα νησί στο οποίο θα νιώθω πιο μόνος και πιο άσχημος ακόμα και απο την πιο απομακρυσμένη πέτρα κάπου ψηλά στο βουνό?
Η απάντηση λοιπόν στο πού θα βρει κανείς το κλειδί του δικού του ονειρόκοσμου , μάλλον είναι μια και μοναδική. Θα το βρεί ψάχνοντας μέσα στην καρδιά του! Πάντα ήθελα να κάνω το γύρο του κόσμου, να γνωρίσω άλλους πολιτισμούς, άλλες χώρες, να αναμειχθώ με τους ανθρώπους τους, να γευτώ λίγο τον τρόπο που ζούν, τον τρόπο που αγαπάνε, που μισούν, τον τρόπο που και αυτοί ονειρεύονται. Να αποκτήσω εμπειρίες που όντως θα με κάνουν καλύτερο άνθρωπο, και σε τελική ανάλυση να ζήσω με τόσους διαφορετικούς τρόπους ζωής ώστε να μπορέσω να πω «έτσι τελικά θέλω να ζήσω βρε αδερφέ»!
Και οι θυσίες ποιές είναι για ενα τέτοιο εγχείρημα? Μπορεί κάποιος να παρατήσει πίσω τη ζωη που έκανε μέχρι σήμερα και να πάρει τη μεγάλη απόφαση? Να αφήσει φίλους, οικογένεια, δουλειά και να φύγει για το άγνωστο? Έχει το θάρρος? Το όνειρό του είναι τόσο ποθητό ώστε να υπερνικήσει όλους τους ενδοιασμούς?
Αν το καλοσκεφτούμε, η ζωή περνάει τόσο γρήγορα που τελικά οι περισσότεροι φτάνουν στο σημείο να εύχονται να ήταν πιο μικροί για να κάνουν αυτά που ονειρεύονταν... Γιατί όμως δεν τα έκαναν τότε? Αν ξαναγύρναγαν πίσω μήπως έκαναν τις ίδιες επιλογές? Η ζωή είναι μικρή, είναι απρόβλεπτη, αλλά πάνω απ’ολα είναι ωραία και αυτή η ομορφιά θα πρέπει να απολαμβάνεται κάθε στιγμή. Δε θέλω να φτάσω κι εγω στο σημείο που θα ζητιανεύω απο το χρόνο λίγες δεκαετίες προς τα πίσω. Γι’αυτό και θα κάνω αυτό που μου λέει η καρδιά μου, αυτό που η αγαπημένη μου μού έλεγε εδω και καιρό αλλά δεν το είχα συνειδητοποιήσει και τόσο καλά.... Θα φύγουμε μαζί για άλλους κόσμους. Θα χαράξουμε ρότα για να ζήσουμε το όνειρό μας.
Πάντα στη ζωή μας κάτι μας κάνει να πέρνουμε ορισμένες σημαντικές αποφάσεις. Κάποια πράγματα που μας ωθούν για την πραγματοποίηση των ονείρων μας. Η δική μου τελική ώθηση ήταν ενας τύπος απο τη Βόρεια Ελλάδα που τα παράτησε όλα και απο το 2006 περιπλανιέται σε διάφορες χώρες του κόσμου. Στην πορεία απέκτησε και εναν στόχο: να βρεί ξεχασμένους Έλληνες. Η σελίδα με τις περιπέτειές του είναι η http://www.godimitris.com Του αξίζουν συγχαρητήρια.
Αλήθεια το δικό σας μεγαλύτερο όνειρο ποιό είναι και τι κάνετε γι’αυτό?»