* Στο χορό των Richter.

3 Σχόλια από αναγνώστες

Σήμερα 24 Φεβρουαρίου, Κυριακή 3.05μμ βρίσκομε μπροστά στον υπολογιστή.
Για άλλη μια φορά η φύση μας θυμίζει τη μικρότητά μας. Το φωτιστικό δαπέδου παίζει με τον τοίχο. Τα πατζούρια ψιλοκροταλίζουν και η αδύναμη ύπαρξή μας έρμαιο στο έλεος ασύγκριτων δυνάμεων μέχρι να τελειώσει το φαινόμενο.
Η γη τρέμει συνεχώς τις τελευταίες ημέρες μαζί με τις καρδιές μας. Δεν είναι μια η δύο φορές. Είναι συνέχεια, σχεδόν κάθε μέρα. Δεν ξέρω το επίκεντρο, δεν ξέρω το μέγεθος. Άρχισα να γράφω αμέσως μετά το φαινόμενο. Αυτή η επιμονή της φύσης με φοβίζει. Είναι ανθρώπινο. Τα συναισθήματα κορυφώνονται και νομίζω ότι αυτό το κάτι, το μεγαλύτερο που αναμένουμε όλοι, δεν θα αργήσει να φανεί. Σε ποια περιοχή; Σε τι ένταση; Κανείς δεν ξέρει…
Το αφύσικο είναι ότι έχω περάσει στη φάση να το αναμένω σαν λύτρωση. Το θεωρώ σχεδόν σίγουρο και τα λόγια ξεπηδούν μόνα τους.
- Έλα επιτέλους να τελειώνουμε. Και ας βάλουν θεός και άνθρωποι το χέρι τους!

* Ακόμη ρίχνει;

4 Σχόλια από αναγνώστες


Τέρμα το «πάμε στα χιόνια» που ξεστομίζαμε όταν επικρατούσαν φυσιολογικές καιρικές συνθήκες. Από δω και πέρα «ήρθαν τα χιόνια».
«Ήρθαν» όπως το λένε στη Γορτυνία, στα Καλάβρυτα ή όπου τέλος πάντων βλέπουν τον κόσμο από ψηλά.
Όλοι το χάρηκαν σαν εικόνα. Δεν είναι και λίγο να είναι ο κάμπος κάτασπρος και όχι μόνο τα βουνά. Δεν είναι και λίγο τώρα απόγευμα της Κυριακής να υπάρχουν ελιές με χιόνια στα κλαδιά τους.
Κάποιοι όμως ξεπερνώντας την πρωινή αρχική παιδική αφέλεια που όλους δικαιωματικά μας συνεπήρε, αυτές τις στιγμές νιώθουν ένα σφίξιμο για τον πάγο που έρχεται το βράδυ. Ο Θεός να βάλει το χέρι του και να υπάρξουν οι λιγότερες απώλειες σε δέντρα, καλλιέργειες ακόμη και στη σωματική ακεραιότητα των άμαθων και απαίδευτων σε αυτές τις συνθήκες, όλων ‘μας.
Ίδωμεν.

* Ώπα μπάρμπα. Μονόδρομος!

36 Σχόλια από αναγνώστες

Τετάρτη 30 Ιανουαρίου. Έναρξη της εφαρμογής των νέων κυκλοφοριακών ρυθμίσεων στο κέντρο των Μολάων. Επιτέλους οι πινακίδες κυκλοφορίας και στάθμευσης έβγαλαν τα σκουφάκια τους (παρέμεναν καλυμμένες από την ημέρα τοποθέτησής τους) και αποκαλύφτηκαν! Εδώ ακριβώς ταιριάζει το «που πας ρε Καραμήτρο». Στη προκειμένη περίπτωση ο συμπαθής Καραμήτρος μπορεί να είναι οι νέες κυκλοφοριακές ρυθμίσεις, μπορεί να είναι η τροχαία, μπορεί να είναι ο Δήμος μας ή όποιος τέλος πάντων προσβλέπει στη τήρηση των πινακίδων. Αλήθεια που πας φίλε Καραμήτρο; Ανάθεμα εάν μπήκαμε στον κόπο οι μισοί χωριανοί ή επισκέπτες να σηκώσουμε λίγο (μα τόσο λίγο) το κεφάλι μας και να δούμε ότι κάτι άλλαξε. Να αναρωτηθούμε έστω. «Γεια σιγά. Κάτι καινούριο μας δείχνει αυτό το κόκκινο στρογγυλό σήμα με την λευκή γραμμή στη μέση. Λες πράγματι να σημαίνει απαγόρευση εισόδου σε μονόδρομο;» Πολλοί λίγοι για να μη πω μετρημένοι στα δάχτυλα.

Στα θετικά της προσπάθειας εφαρμογής;
1. Η ύπαρξη της τροχαίας κάποιες ώρες σε κομβικά σημεία (εκεί που εφαρμόστηκαν οι μεγαλύτερες αλλαγές) με συμβουλευτική διάθεση προς τους οδηγούς.
2. Το ότι ο Δήμος είχε φροντίσει να υπάρχει ένας χριστιανός με γιλέκο κυκλοφορίας, όπου σ’ αυτά τα σημεία αλλά και στα παρμπρίζ των σταθμευμένων οχημάτων διένειμε ένα χάρτη με πληροφοριακό υλικό σχετικό με τις νέες ρυθμίσεις. Προσοχή μιλάμε για τη μία εκ των δύο σελίδων που μοιράζονταν. Αυτή του χάρτη. Τη χρήσιμη. Όχι τη δεύτερη που ήταν για γέλια (θα αναφερθούμε παρακάτω).
3. Η μεγάλη επιτυχία του Δήμου να εξασφαλίσει δύο νέους χώρους στάθμευσης αφού προχώρησε σε ενοικίαση από ιδιώτες κάποιων οικοπέδων κοντά στο κέντρο. Και βέβαια το ότι τους είχε καταστήσει λειτουργικούς από τη πρώτη κιόλας ημέρα της εφαρμογής των νέων ρυθμίσεων.
4. Στα θετικά θα συμπεριλάβουμε και όλους αυτούς που από την έναρξη της προσπάθειας συμμορφώθηκαν. Είναι δυστυχώς τόσο λίγοι που θα έπρεπε να αποτελούν παράδειγμα με ονοματεπώνυμο για όλους εμάς τους υπόλοιπους.

Στα αρνητικά.
1. Πρώτο και καλύτερο η δεύτερη (υποτίθεται) ενημερωτική σελίδα. Δε θα την ξεψειρίσουμε. Θα σταθούμε σε δυο σημεία. Σου λένε οι συντάκτες της: Αρχίζουμε από σήμερα να αλλάξουμε κυκλοφοριακά τις συνήθειες των χωριανών. Κάτσε να αποποιηθούμε κάποιες από τις ευθύνες που θα μας αποδώσουν γιατί τους χαλάσαμε τη ζαχαρένια. Και αναλώνονται σε περιττό και ατέρμονο μπλα – μπλα ότι η κυκλοφοριακή μελέτη ανατέθηκε στη κυρία τάδε που αυτή εν ολίγης αποφάσισε και όχι εμείς γι’ αυτό μη βαράτε που σας ανακατεύουμε και μπλα- μπλα κλπ. Και συνεχίζουν αναφέροντας ότι το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε να υπάρχει μια περίοδος έως τις 10 Φεβρουαρίου ελαστικότητας της εφαρμογής άκουσων – άκουσων οι επικίνδυνοι τι γράφουν. Και το αναφέρουν έτσι γενικά και αόριστα. Να στόχευαν την ελαστικότητα στο παράνομο παρκάρισμα το καταλαβαίνω (άσε που αυτά τα πράγματα τα εφαρμόζεις, αλλά δεν τα λες ούτε τα γράφεις). Εδώ δηλώνεται γραπτώς μια επικίνδυνη έννοια που αιωρείται πάνω από το όλο εγχείρημα. Δηλαδή θα είστε ελαστικοί αν κάποιος κινείται αντίθετα στους μονόδρομους; Θα επιληφθείτε οικονομικά μιας σύγκρουσης όταν ο ένας κατεβαίνει νόμιμα και ο άλλος ανεβαίνει παράνομα; Και βέβαια όχι. Γιατί και να το θέλατε υπάρχει Κ.Ο.Κ. Θα κληθεί λοιπόν ο φταίχτης σύμφωνα με τα σήματα να πληρώσει γιατί κανένας δεν συνυπολογίζει τις όποιες ελαστικότητες δίνει ο Δήμος αναρμοδίως. Καλά βρε αθεόφοβοι. Δεν σκεφτήκατε ότι εάν τρακάρει κάποιος και φταίει μπορεί να προσκομίσει αυτό το χαρτί του Δήμου σε ένα δικαστήριο και να σας αναγνωριστεί συνυπευθυνότητα; Εδώ απαγορεύεται η παραβίαση σήματος από ασθενοφόρα, οχήματα πυροσβεστικής και τροχαίας και έρχεται το Δημοτικό Συμβούλιο (αν αληθεύουν όλα όσα αναφέρετε) και δηλώνει συμπεριφορά ελαστικότητας για κάποιες ημέρες.
Είχαμε όλη τη διάθεση να προσπεράσουμε τα όποια αρνητικά μπροστά στην έναρξη (επιτέλους) των νέων κυκλοφοριακών ρυθμίσεων αλλά αυτό καταντά επικίνδυνο. Ήμαστε αυτήκοοι μάρτυρες του παρακάτω διαλόγου μεταξύ δύο γυναικών. Ενώ μας ακολουθούν (όλοι πεζοί) συναντώντε δίπλα μας δύο αυτοκίνητα σε μονόδρομο με αντίθετη κατεύθυνση. Ακούω τη μία να ρωτά την άλλη: «Τελικά αυτή η ανηφόρα τι έγινε, μονόδρομος για πάνω ή για κάτω;». Για να πάρει την απάντηση: «Τώρα τίποτα. Από τις 11 Φεβρουαρίου και μετά» !!! Τα βλέπετε λοιπόν γιατί ΔΕΝ έχουμε το δικαίωμα να γράφουμε ελαφρά τη καρδία τίποτα; Τα βλέπετε ότι παραπληροφορείτε; Ελπίζω βέβαια καμιά από τις δύο να μην είναι οδηγός. Το περιστατικό είναι πέρα για πέρα ΑΛΗΘΙΝΟ.
2. Η εμμονή κάποιων αφού την πρώτη ημέρα διαπίστωσαν ατιμωρησία, να συνεχίσουν να παρκάρουν με τσαμπουκά προς τους υπόλοιπους όπου βρουν. Εδώ θα μου πείτε κινούμαστε περιχαρείς αντίθετα στους μονόδρομους, το παρκάρισμα σε μάρανε; Ναι μας μάρανε γιατί όοοοοτι και αν πουν, όοοοοτι και αν υποσχεθούν μας κοροϊδεύουν σχετικά με την απαγόρευση του παρκαρίσματος στη πλατεία. Τα σήματα το δηλώνουν. Απαγορεύεται η στάθμευση στο μισό κομμάτι και η στάση και η στάθμευση στο υπόλοιπο μισό. Ελάτε να τα ξαναπούμε σε 2-3 μήνες. Θα έχει άτυπα καθιερωθεί το παρκάρισμα μέσα στη πλατεία, πάνω στις στροφές, πάνω στα κεφάλια μας, πάνω στα παιδιά μας! Η μελέτη στην προηγούμενη μορφή της το ήλεγχε αυτό. Είχε προστατευμένες γωνίες και μεγαλύτερα πεζοδρόμια. Άφηνε και σε 2-3 σημεία το δικαίωμα να σταθμεύσει κάποιος για τροφοδοσία των επιχειρήσεων. Από τη στιγμή που η νέα Δημοτική Αρχή τα ξήλωσε όλα, η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη. Δύο αστυνομικούς να έχουν σε 24ωρη βάση δεν θα προλαβαίνουν. Μην τους υποτιμάτε. Δεν είναι βλάκες. Επίτηδες το δρομολόγησαν (αν όχι όλοι, τουλάχιστον αυτοί που κινούν τα νήματα) για να παραδώσουν τη πλατεία στα αυτοκίνητα. Όλα τα άλλα είναι υποκρισία. Μακάρι να βγούμε ψεύτες και να κερδίσει το χωριό και η καθημερινότητά μας. Πολύ φοβάμαι ότι σε 2-3 μήνες όπως προείπαμε θα δικαιωθούμε αφού θα εγκαταλειφθούν όλα στο έλεός τους και ηθελημένα! Είμαστε τόσο σίγουροι που βγαίνουμε μπροστά παίρνοντας θέση από τώρα και εκθέτοντας την όποια αξιοπιστία μας στην κρίση σας. Τι άλλο να κάνουμε;
Εν ολίγοις, όταν θέλω να κρατήσω τις μύγες έξω από το σπίτι βάζω κρησάρα και κρατώ τις πόρτες όσο γίνεται κλειστές. Δεν τα αφήνω όλα ορθάνοιχτα και για να ρίξω και στάχτη στα μάτια τώρα στην αρχή κάνω και τον καμπόσο ανεμίζοντας τις μυγοσκοτώστρες.
3. Η άρνησή μας ως πολίτες να αλλάξουμε συνήθειες και να προσαρμοστούμε.Το γενικότερο μπάχαλο επιδείνωσε το ότι άλλαξαν (και καλά έκαναν αφού έτσι έπρεπε) οι μονοδρομήσεις σε σχέση με το παρελθόν. Οι άνοδοι έγιναν κάθοδοι και αντίστοιχα. Δηλαδή οι ανηφόρες, κατηφόρες, με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή να ισχύει το καθεστώς της ανηφοροκατηφόρας. Κοινώς όπως βολεύεστε. Ο σοφός λαός κάτι λέει για το χούι που δε κόβετε με τίποτα. Έτσι κι ακόμη χειρότερα εμείς. Έχουμε συνηθίσει στη τάδε διασταύρωση να ανεβαίνουμε; …Βρε θα ανεβούμε ο κόσμος να χαλάσει και ας μας κοπανάει η τροχαία, ο Δήμος ή ο ίδιος ο Θεός το απαγορευτικό στο κεφάλι. Υπερβάλουμε; Για διαβάστε :
…Οδηγώ μπροστά στην εκκλησιά με σκοπό να φύγω από την πλατεία στην πρώτη ευκαιρία που θα μου δοθεί δεξιά. Πλησιάζοντας τη διασταύρωση πριν το κουρείο έρχεται φουριόζος αντίθετα στο μονόδρομο από το Ειρηνοδικείο ένας μεγάλης ηλικίας με αγροτικό.
- Ώπα μπάρμπα (φωνάζει ο πιτσιρικάς που προηγείται με παπάκι). Μονόδρομος!
Η μέρα καλή και τα παράθυρα στο αυτοκίνητο ανοιχτά. Το παίρνει χαμπάρι ο οδηγός και κοιτά τον πιτσιρικά που έχει φτάσει δίπλα στο τζάμι.
- Απαγορεύεται μπάρμπα από δω! Γύρνα πίσω. Μονόδρομος!
Μοιάζει να προσπαθεί να καταλάβει. Γυρνά δεξιά και του λένε οι δυο χωριανοί στο πεζοδρόμιο.
-Έρχεσαι λάθος. Είναι μονόδρομος.
- Δεν πάει; (ρωτά με αφέλεια δείχνοντας μπροστά του, δηλαδή καταπάνω μου).
- Όχι, απαγορεύεται.
Και χωρίς να το σκεφτεί στρίβει το τιμόνι αριστερά και αρχίζει να κατεβαίνει πάλι αντίθετα, σε άλλο αυτή τη φορά μονόδρομο που άλλαξε φορά με τις νέες ρυθμίσεις.
- Ώπα μπάρμπα. Μονόδρομος! (φώναξε τώρα με τη σειρά του ο ένας από τους δύο στο πεζοδρόμιο και γελάσαμε με τη ψυχή μας βλέποντας τον να επιταχύνει αμέριμνος).
Δε μας έφτανε το γέλιο, σταμάτησα και να τα πούμε. Την κουβεντούλα μας διακόπτει ανυπόμονο κορνάρισμα πίσω μου, που μου υπενθυμίζει ότι διαπράττω μία από τις πιο κακές συνήθειες των Ελλήνων οδηγών. Χωρίς να το σκεφτώ και ακολουθώντας τη δύναμη της συνήθειας κόβω και εγώ το τιμόνι δεξιά μου και …ξεχύνομαι στη κατηφόρα αντίθετα στο μονόδρομο.

Η δυνατή φωνή του κολλητού μου με ξυπνά…
- Ώπα μπάρμπααααα. Μονόδρομοοοοοος!