* Ζεστά κουλούρια. Επιγραμματικά.

Τροποποιήσεις ή βελτιώσεις; Προσφυγή που υπογράφεται από τους Δημοτικούς Συμβούλους της Αντιπολίτευσης έχει κατατεθεί για τα έργα της πλατείας. Θεωρούν ότι πρέπει να εφαρμοστούν κατά γράμμα αυτά που γράφει η μελέτη και να μη γίνει καμιά τροποποίηση (ήρθε η ώρα να πάρουν το αίμα τους πίσω).
Η νέα Δημοτική Αρχή προωθεί κάποιες αλλαγές σε πεζοδρόμια (στένεμα), φωτισμό (κάποια σώματα εμποδίζουν τους πεζούς κατά τη γνώμη τους) και βέβαια το τραγικό και επικίνδυνο το στένεμα των πεζοδρομίων μέσα στην πλατεία. Δεν καταλαβαίνουμε γιατί με δικαιολογία κάποιες γωνίες που υποτίθεται εμποδίζουν την στροφή των οχημάτων πρέπει να δημιουργήσουμε χώρους στάθμευσης ΜΕΣΑ στην πλατεία. Σε ποιους χρωστάνε το πάρκιν και γιατί επιμένουν; Όπως καταλαβαίνετε και οι δύο παίζουν το κρυφτούλι τους. Οι παλαιότεροι τώρα θυμήθηκαν την μελέτη που είχαν ξεχάσει όταν έστρωναν την πλατεία με εκείνες τις τραγικές πλάκες Αλβανίας και οι καινούριοι στρουθοκαμηλίζουν προκειμένου να σταθμεύουν ένα ή δύο αυτοκίνητα παραπάνω μέσα στο κέντρο.

Σχέδιο πόλεως σε τέλμα. Τα ρέματα το «έστειλαν» στο ρέμα. Η χαρτογράφηση και διευθέτηση των ρεμάτων είναι η σημαντικότερη αιτία που κολλάει. Η εκπόνηση πρόχειρη και στο πόδι, στέλνει την εφαρμογή του σε βάθος χρόνου. Κανείς δε κτίζει, κανείς δεν οικοδομεί, πολλοί δεν μπορούν να προγραμματίσουν το μέλλον τους. Οι προηγούμενοι κορόιδευαν χωρίς τσίπα (θυμάστε τις επιστολές του τότε Δημάρχου με τους λογαριασμούς του νερού για Πασχαλιάτικα δώρα στο λαό των Μολάων) και οι καινούριοι πιάνονται από τα μαλλιά τους και προσπαθούν να σπρώξουν την κατάσταση χωρίς αποτέλεσμα ακόμη και έξι μήνες μετά. Η πόλη ζητά να ανασάνει και εμείς αντιμετωπίζουμε το θέμα ερασιτεχνικά. Σίγουρα όλα τα πράγματα δεν είναι εύκολα. Απαιτούν και κόπο και ιδρώτα, αλλά…

Πνευματικό Κέντρο, τέλος εποχής. Ξεχάστε την εικόνα που είχατε για τον χώρο. Τα στατικά του απαιτούν κατά τα λεγόμενα 600.000,00 ευρώ και ο Δήμος δεν τα έχει ή δεν φαίνεται διατεθειμένος να τα βρει. Την πόρτα του δεν θα περάσουμε ξανά για καμιά εκδήλωση και ένας χώρος «δικαιολογία» πολιτισμού για τους Μολάους απλά δεν υπάρχει. Ακούσαμε ότι θα γκρεμιστεί, ακούσαμε ότι θα μεταφερθεί. Που, πότε και πώς; Βάζουμε στοίχημα; Πουθενά, ποτέ και καθόλου. Αυτό που στη δεκαετία του 60 αποτελούσε προτεραιότητα για κάποιους, εμάς σήμερα μας περισσεύει. Εάν δημιουργηθεί κοινόχρηστος χώρος με την εφαρμογή του επερχόμενου σχεδίου και εάν βρούμε κανά κακόγουστο κούφωμα να του βάλουμε μπροστά μη «μπάζει» και εάν βρεθεί χρηματοδότηση και εάν και εάν και εάν…

Κλειστό γυμναστήριο. Αύγουστος και εργασίες μηδέν. Ο εργολάβος άφαντος ακόμη και μετά από έξι μήνες που δημοπρατήθηκε. Τα παιδιά των διπλανών (του χώρου που θα γίνει) σχολείων, θα τουρτουρίζουν στο μάθημα της γυμναστικής για πολλούς χειμώνες ακόμη και ένας πολύχώρος που τώρα με την έλλειψη του Πνευματικού Κέντρου έχουμε περισσότερη ανάγκη (πέρα από την δεδομένη του προσφορά στον αθλητισμό) δεν φαίνεται να ξεκινά.

Διαφορετικές και αξιόλογες εκδηλώσεις. Για τρεις βραδιές οι Μολαΐτες πλημμύρισαν την πλατεία για να παρακολουθήσουν τις μουσικές και χορευτικές εκδηλώσεις στα πλαίσια του εορτασμού της πολιούχου μας Αγίας Παρασκευής. Δευτέρα και Τετάρτη (παραμονή) ακούσαμε καλή μουσική χωρίς φάλτσα (επιτέλους) και τραγούδια. Την τιμητική του είχε ο Πακιώτης τραγουδιστής Ζαχαρίας Καρούνης που συμμετείχε και στις δύο αυτές ημέρες. Την Τρίτη, πανδαισία παραδοσιακών χωρών με τη συμμετοχή του τοπικού ομίλου «Οι Μύλοι» και αρκετών αξιόλογων συγκροτημάτων από πολλά μέρη της Ελλάδας.
Επιτέλους σε αυτούς τους εορτασμούς ο Χλιμήτζουρας με το βιολί του και η Παγώνα με το μικρόφωνο, κάθισαν σπίτι τους (σχόλιο από το δημοσίευμα ‘Μια Πρωτομαγιά’).

Γιορτή Κρασιού – Γιορτή Νερού. Αυτή τη φράση είχε χρησιμοποιήσει ο τότε Δήμαρχος το 2005 όταν ανακοίνωνε στη Γιορτή Κρασιού της Συκιάς τα σχέδια για την υδροδότηση του χωριού για τον επόμενο χρόνο. Φτάσαμε στο 2007 και η νέα γεώτρηση κατάφερε να σταθεροποιήσει στις δοκιμές την παροχή νερού στην τρομακτική ποσότητα των 23 κυβικών περίπου!!! Τόσος κόπος, τόσα χρήματα ‘στο πηγάδι’. Δεν φτάνουν ούτε για την ύδρευση μιας γειτονιάς. Και από Γιορτή Νερού οι συνδημότες μας συνεχίζουν ακάθεκτοι τη Γιορτή του Εμφιαλωμένου. Είχαμε ακούσει για τη «Διαχείριση Υδάτινων Πόρων»; Ήρθε η ώρα να τη μάθουμε για τα καλά. Η σπατάλη των προηγούμενων ετών στα σπίτια και στα κτήματα τώρα πληρώνεται. Το ερώτημα είναι: τι μας έφταιξαν οι επόμενοι;

2 Σχόλια από αναγνώστες:

Ανώνυμος είπε...

Μπάβο ρε παιδιά. Εμείς από μακριά από εσάς τα μαθένουμε, έστω και επιγραμματικά όπως λέτε. Διψάμε και για άλλες ειδήσεις. Γράφτε

Ανώνυμος είπε...

Νομίζω ότι κρατάτε ισορροπίες σε πρώην και νυν.
Οι ισορροπίες δεν κρατιούνται με τα να τα χώνουμε και στους 2.
Απλά ΔΕΝ πρέπει να κρατάτε ισορροπίες. Τα στραβά, στραβά και τα καλά, καλά.
Όσο για τα πιο πάνω και εγώ που νομίζω ότι έχω πληροφόρηση κάποια τα αγνοούσα.